(1.Sezon) 2.BÖLÜM ÖZÜRLER VE SÖZLER
17 Temmuz 2018
İşkenceler dün başlamıştı.
Bir ay içerisinde yaptıkları şey sadece psikolojik işkencelerdi, amaçları gayet açık ve netti.
Psikolojimi bozmak.
Ben bir askerdim, güçlü bir Türk askeri.
Başarmaları zor olacaktı, belki de imkansızdı, ama deniyorlardı.
Tamı tamına bir aydır deniyorlardı. İstediklerine ulaşamayınca dün itibariyle işkenceler başlamışlardı.
İçerisinde bulunduğum yer boş bir odaydı, odanın tam ortasında bulunan sandalyede ellerim kollarım bağlı bir şekilde oturuyordum.
Bir aydır yaptıkları şey psikolojimi bozmak yerine merak duygumu harmanlıyordu.
Merak,
Bazen iyi bazen de bir o kadar korkunç olabilen.
Kaç kişilerdi bilmiyordum ama odaya gelen sadece biri vardı belki de farklı kişilerdi, sadece gözlerini görüyordum.
Her zaman huzur bulduğum renk bana ölümün soğuk havasını yaşatmaya gelmiş gibiydi.
Mavi gözler.
Hakkâri Dağ ve Komando Tugayı
Sabah yataktan kalktığım gibi üstümü giyinip evden çıkmıştım.
Gene eskiyi hatırlatan rüya ile uyanmıştım, hepsinin gerçek olması canımı çok yakıyordu ama alışmıştım artık eskisi kadarda etki etmiyordu.
Askeriyeye gelmiştim, kapıdaki erlere selam verdikten sonra içeriye girdim.
Bildiğim kadarı ile şu anlık görev yoktu, dosya işleri ile ilgilenebilirdim.
Tim için ayrılan odaya geldiğimde odada kimsenin olmadığını fark etmem ile kaşlarım çatıldı. Arkamı dönüp koridordaki askerlerden birine seslendim.
"Asker!"
Bağırmam ile bana dönüp selama durması bir oldu.
"Emredin Komutanım."
"Dün kurulan timden gelen birilerini gördün mü hiç?" diyerek sorgulayan bakışlarımı karşımdaki askere yönelttim.
Başını olumsuzca iki yana sallayarak, "Yok Komutanım ilk gelen sizsiniz." Dedi.
Neredelerdi bu saate kadar?
"Tamam sağ ol."
"Ne demek Komutanım." Demesiyle arkamı dönüp kapıyı kapattım.
Nerede olduklarına dair bir fikrim yoktu.
Benim için ayrılan masaya oturup dosyaları karıştırmaya başladım, bir dosya iki dosya derken dosyaların birbirlerini devirdiği gibi akrep ve yelkovanda hızla birbirini devirdi.
Saate bakmak için telefonu açtığımda 12.34 olduğunu gördüm. Ama saatten çok dikkatimi çeken şey gelen mesaj oldu.
Mesaja tıkladığımda numaranın kayıtlı olduğunu gördüm.
Fransız biriydi. Mesajı açtığımda onunda Fransızca olduğunu gördüm.
"Préparez-vous à tout, mec, j'ai un boulot qui va coûter très cher cette fois. Je suis très excité!" (12.16)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ÖBB (Eski Bölümler)
ChickLit(16.05.2024 düzenlemesi, bu kurgu ÖLÜMLE BAŞ BAŞA'NIN eski bölümlerine aittir. Yeni bölümlere profilimden ulaşabilirsiniz) İmdat çığlıklarımı duyan yoktu. Çırpınışlarımı gören yoktu. Onun gözleri. Onun sözleri. Her gelişinde canımı daha çok yakıyord...
