Ballı sütlerim!!!
Güzel okurlarım hepinize merhabalar, okumaya başlamadan önce bölümü oylamayı unutmayın.
Seviliyorsunuz:)))
(1.Sezon) 7.BÖLÜM BU DA İNSAN BU DA CAN
22 Temmuz 2018
Göz kapaklarım yavaşça aralandığında karnıma giren kramp ile yüzüm buruştu.
Başımı yere doğru eğdiğimde karnıma saplı duran çakı, olduğu yerde duruyordu.
Ellerimi sertçe ileriye ittiğimde, odanın içerisine yayılan zincir sesi geri dolaşıp bana gelmişti. Kapı aralandığında içeriye giren manyak ile tekrardan baş başa kaldım.
"Uyanmışsın Yavru."
Kıstığım gözler ile maskesine baktığımda, acı çeken yüzüme inatla sırıttı.
"Uyanman çok uzun sürmedi zaten, merak etme yani... On dakika falan maksimum." Dediğinde gözlerimi üzerinden çekmiş, karnımdaki çakıya çevirerek yutkundum.
Nasıl duruyordum ben böyle?
Kan kaybından bayılıp geri ayılmam on dakika mı sürmüştü sadece?
Odanın içerisi her zamankinden daha da karanlıktı. Demek ki geç bir saatti, kim bilir belki de bir sonraki güne atlamıştık.
Burada gün, saat veya dakika kavramı yoktu.
Arkasını dönüp duvarın üstünde bir yere bastığında odanın içerisi aydınlanmıştı.
Üzerime doğru gelmeye başladı, karnımdaki çakıyı sertçe geriye çektiğinde; vücudum titremeye, gözlerimin önü kararmaya başlamıştı.
Dediğim gibi ben ağlayamazdım; kanım gözyaşlarımın görevini üstlenir, etrafa yayılarak gözyaşlarımı temsil ederdi.
Kasıklarıma yakın bir alana saplanan çakıyı çıkarmasıyla, sıcak kan kasıklarımın üzerinden bacaklarıma akmaya başladı.
Bedenimin tir tir titremeye başladığını gördüğünde, göz bebekleri büyümüştü. Bir anda kapıya doğru koşup bağırmaya başladığında içeriye bir sürü adam girmişti.
Görüş alanım azalmaya başlamıştı.
"Füsun nerede? Çağırın şu kadını hemen!"
"Durmasanıza gidin getirin kadını!"
"Ölecek, patron!" duyduğum sesle yamukça gülümsedim.
Ölecek...
"Patron, Fransızca?"
"Kes sesini! Ölecek geri zekâlı şimdi! Kan kaybediyor!"
"Tampon yapın şuna!"
"Biri baksın! Gidin yanına!"
Sesler birbirine girmeye başladığında gözlerim tam anlamıyla kapanmıştı.
Odada oluşan panik havasına ek, koşar adım sesleri duyduğumda dudaklarımda hafif bir tebessüm oluştu.
Annem gelmişti.
Füsun'um verdiği sözleri tutmak için kızına doğru koşuyordu.
KURTULUŞ
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ÖBB (Eski Bölümler)
Genç Kız Edebiyatı(16.05.2024 düzenlemesi, bu kurgu ÖLÜMLE BAŞ BAŞA'NIN eski bölümlerine aittir. Yeni bölümlere profilimden ulaşabilirsiniz) İmdat çığlıklarımı duyan yoktu. Çırpınışlarımı gören yoktu. Onun gözleri. Onun sözleri. Her gelişinde canımı daha çok yakıyord...
