Elisa~Mauro İcardi

1

"Hazırlan artık Elisa yol çıkmamiz gerek" alt kattan bağıran annemin sesini duymamla hızlıca anı kutumu elime almaya çalıstim."geliyorum anne 5 dakikaya" diyerek söylendim.
İstanbul'a gitmek buradaki arkadaslarımı bırakmak istemiyordum burda babamla yaşamak istiyordum.

Elimde anı kutumla birlikte pata küte merdivenlerden indim. Beni karşılayan manzaraya sadece göz devirdim annem ve Mauro koltukta yayılmış konuşurlarken İsabbella ve Francesco köpekleriyle ilgileniyorlardı. Fakat diğerlerini görememiştim
"Valentino, Constantino ve Benedicto
Neredeler?" sorduğum soruyu duyunca annem hemen kafasını çevirdi ve cevap verdi "arabaya yerleşmeye gittiler seni beklemeye daha fazla sabredemediler" dedi Mauro nun ayaklanması ile hepimiz kapıya yöneldik.

Yanıma gelip elini uzatıp "ver istersen arabaya kadar taşıyayım" diyen Mauro ya ters ters bakmakla yetindim. O da aldırmadan arabaya yerlesmeye basladı. Havalimanına iki arabayla gidicektik ve ben 15 saat boyunca zaten görüceğim için onun bindiği arabayla gitmek isyemiyordum bir şey demeden Valentino nun yanina geçip oturdum bu arabada sadece dördümüz vardık. Rahatlama hissiyle fazlaca ağir olan kutuyu yanıma bıraktım ve karşımda oturan Cons' un boş boş konusmasini dinlemeue başladim.
Galatasarayı yani Mauro yu bir sezonluk kiralayan takımı arastırıp bize sanki önceden biliyormuş gibi anlatması çok komikti.

Havalimanına varmadan biraz kendimden bahsediyim size; ben Elisa Adella Lopez Nara evet iki soyadım var biri annem biri babam 15 yaşındayım ve Arjantinliyim ülkeme aşık bir kızım. 5 kardeşim var fakat 3 tanesi aynı anne ve babadan,kızlarla annelerimiz ortak sadece. Babamı çok seviyorum ve ona gerçekten çok bağlı bir kızım ve onunla ayrilmak gerçekten beni çok zorladı arjantinde kalip onunla yaşamak için çok çaba gösterd fakat annem bunun doğru olmadığını bana defalarca söyledi nedenini hâlâ anlayamasam da bunu kabul etmek zorunda kaldim.

3 günümü dolu dolu babamla geçirdim babamda bir tuhaflık hissetmistim bana olan davranışları son zamanda çok değişmişti benim istediğim her şeyi yaptı her yere gittik beraber en sevdigim filmi bir daha izledik fakat bunları yaparken ara ara bana bakarak dalıp gitmesi beni çok tedirgin etmisti. Fakat onunla iyi ayrılmak istediğim için tüm bunları göz ardı edip soramadım nedenini.

Aracın durmasıyla kendime geldim,ne ara gelmiştik anlayamadim. Aracın kapısı açılması ile yere zıpladım "sen nasıl bir hanımefendisin ya" dalga geçen Valen'in karnına dirseğimle vurdum." sakince durun 5 dakika lütfen çocuklar" uyaran anneme ayni anda gözlerimizi devirerek cevap verdik bu sırada arabadan inen Mauro bir şey demeden yanıma gelip kolunun altına çekti beni. Bu darvanışını yadırgasam da sessiz kaldım. Arabadan almama kalmadan benden önce uzanıp kucakladı kutuyu. Benim iki elimle zor taşıdığım kutuyu tek eliyle taşıdı ona baktığımi fark edince göz kırparak konuştu "hazır mısın yeni hayatına" "hazır olmak zorunda bırakıldım" diyerek fısıldadım. Cevap vermeden annemle bir şey konusmaya başladılar bu sırada havalimanına girdik. Pasaport işlemlerini bitirdikten sonra Galatasaray'ın getirdiği özel uçağa Arjantin e bir daha Lopez soy adıyla gelemiceğimi bilmeden uçağa bindim.

Bu kitabın gerçek olaylarla alakası yoktur.
Not:yazım yanlışı olabilir