Elisa~Mauro İcardi

6

Medya Esilla Adella

3 gün önce

Bugün her zamandan biraz daha erken uyanmıştı Mauro bugün çok önemli işi vardı çünkü. Dün gece Wanda yla yine tartışmışlardı Wanda son bir aydır ondan bir şey sakladığını daha çok belli ediyordu artık sabrı kalmamıştı.

32 yaşında bir adamdı o bugüne kadar aldığı kararlar sonucunda mesleğinin eksilerini fazlasıyla yaşamıştı, daha fazla eksiye kandırmacaya hayatında yer istemiyordu.

Eşini uyandırmadan sessizce kalktı yataktan, banyoya girip duş aldı sonrasında üzerini giyinip Adella nın odasına çıktı. Hızlıydı kaybedecek bir dakikası bile yoktu artık onun. Banyosundan diş fırçasını alacaktı Adella nın fakat odasına girince gözü yatakta uyuyan masum kıza takıldı. Mauro onu bebeklikten itibaren tanıyordu seviyordu çok. Kendi kızlarından bir gün olsun ayırmadı bugüne kadar, Adella için pek öyle değildi durun her zaman babasının rakibi olarak gördü Adella Mauro'yu eline hakim olamadı sarı saçlarına gitti eli kendine hakim olamadı işte. Hakkı yoktu belki de buna o kızın hiç bir şeyiydi Mauro 'babalık' diye hitap ettiği bir adamdı sadece. Bunu hatırlayınca tebessüm etti, gençlik yıllarındaki haline çok benzetirdi Mauro, Adella'yı laf sokması ve asi tavırları çok benziyordu ona. Tam elini saçındam çekicekken baba diye bir mırıltı duydu sayıklıyordu babasını Mauro yu değil babasını.

Maxi'yi sayıklıyordu o an hayatında hiç olmadiği kadar çok kıskandığını hissetti Mauro, niye böyle hissetiğini anlayamadan yavaşça uzaklaşip bamyosuna girdi. Tam da tahmin ettiği gibi dağınıktı banyosu. Lavabonun üzeri bakım malzemeleriyle doluydu. O an bir şey gozune carptı tezgahın üzerinde sarı kırmızi bileklik. Bunu görmemişti daha önce bileğinde çok güzeldi bileklik Adella aidiyet duygusu çok gelişmiş bir kızdı, sevdiği bir yere ya da bir kişiye çok hızlı bağlanır hemen benimserdi gülümseyerek yerine koydu bilekliği.

Bir poşet getirmisti yaninda diş fırçasını alarak poşete koydu ve cebine attı poşeti de. Çıkma zamanıydı saat sabahın 6 sıydı gece görüştüğü takımın sponsor hastaneye gidicek, fırçaları verecekti ve 3 gün sonra çıkacak sonuç için sabredecekti.

Hastaneye geldiğinde hemen verdi önceden görüştüğü doktora diş fırçalarını babalık testi için.

3 gün sonra

Bugün büyük gündü babalik yestinin sonucu açiklanacatı be Wanda ya ne de Adella ya söylemişti Mauro zaten sürekli antrenmandaydi çok az gorusebiliyorlardı. Wanda çocuklarla birlikte yarin ki maçtan sonra Arjantin'e dönüyordu. Adella ise burda kalacaktı bunu bir saat önce antrenmandan eve gelince mutfakta öğrenmişti Mauro Adella ağlayınca nefes alamadı hissetti yine o duyguyu.

Mesaj geldi telefonuna fakat Adella farketmedi o an aceleyle evden çıktı şoförüne hastaneye gidiceğini söyledi. Hastaneye geldiğinde telaşla indi arabadan kalbi çok hızlı atıyordu. Kimseye tanınmamak için şapka ve gözlük takmıştı zaten çok hızli yürüyordu. Doktorun odasına geldi kapıyı çalmadan içeri daldi ns yaptığinın bile farkında değildi.

"hoşgeldiniz efendim" diyerek ayağa kalkan doktora "sonucu ver sadece" doktor masanın üzerindeki zarfı uzattı. Mauro teşekkür ederek ayrildı. Arabaya bindi fakat arabayı çalistırmasinı istemedi. Orda açıcakti zarfı.

Okuduğu yazıyla donup kaldı nefesi kesildi resmen. Esilla Adella Nara Lopez, %99.9 Mauro Emanuel Icardi Rivero ile uyumludur. 15 yıllık tüm hayatini düşündü Mauro öz kızıyla bir yanancıymış gibi geçirdikleri 15 yıl...

O arabada o koltukta canı canından çıkarcasına ağladı Mauro. Çok canı yanıyordu nasıl anlamazdı nasıl kendi evladını kendi kanını tanımazdı yahu. Ona uzakta da değildi ki çoğu zaman aynı evdeydiler hiç mi anlamazdı insan. Kendini kaybetti Mauro şoförü farketti hemen yanına gelip kendine zarar vermesini engelledi. Hastanenin otoparkıdaydılar zaten hemen hastaneye götürdü tepki bile veremiyordu adam sadece adını sayıklıyordu kızının. Acil de onu tanıyanlar ne olduğunu anlayamadı kim tahmin edebilirdi ki böyle bir şeyi.

Mauro ya sakinleştirici yaptıktan bir saat sonra kendine geldi daha sakindi artık. şoförü ve korumasına kimseye söylememeleri gerektiğibi söyledi ve eve döndüler. Wanda odalarında uyuyakalmışti Adella yoktu evde, çocuklar da uyumuştu. Mutfaktan bir viski şişesi açtı bütün ışıkları kapatıp koltuğa oturup sessizce içmeye başladı. Gözlerinden yaşlar gelirken kapının önünden gelen anahtar sesi duymasıyla ayaklandı hemen ne yapacağını şaşırdı eli ayağına dolandı ne demesi gerekiyordu şimdi.

Adella yavaşça içeriye girdiğinde ayakta dikilen Mauro yu görünce şaşırdı babasına kızgın olduğu için öfke vardı içinde v her an birine patlayabilirdi. Karşısına ilk çıkan kişi babalik olduğu için o nasiplenecekti artık bu öfkeyi. "ooo kapılarda mı karşılanıyorum artık babalık" yine alaya alıyordu onun da yaşama stili buydu işte böyle geiçyordu sorunu, acılari,özlemi.

Viski şişesini yere birakıp biraz daha yaklaşti Adella ya "neredeydin İstanbul güzel olsa da tehlikeli bir yer biliyorsun anlatmıştım size" anlamıştı onu Adella ama şuan tartışmak istediği son şeydi o yüzden alttan aldı.
"tamam kusura bakma haklısin kimswye haber vermeden gitmemeliydim" derin nefes çekti boğazını temizledi gözleri dolmuştu işte yine nefret etti kendinden, bu adama bile güçlükle konusamiyordu. Bahçeye çıktı hızlıca çimlere oturdu bacaklarını kendine çekti ve kapattı kendini dünyaya resmen. Arkasinda onu izleyen adamın içinde neler koptuğunu bilmeden ağladı orda arkadaki adamın ağladığınü bilmeden.

Mauro sessizce yanina gelip oturdu kızın, kafasını göğsüne çektı sardı bedenini ağladılar dakikalara. Nası söylenir diye düşündü Mauro nasıl derdi ben senin babanım diye. O babasını çok seviyordu işte çok bağlıydı Maxi'ye kıskandı Mauro hayatında kimseyi kıskanmadiği kadar kıskandı hemde.

İç çekişlerin arasında kızın fisıltısı döküldü ortalarına "babam beni istemedi bana bakamayacağını oraya gelmemem gerektiğini söyledi" ayrıldılar birbirinden Adella Mauro'ya bakıyordu sadece onda bir teselli arıyordu. Mauro ise yumruğunu sıkmış duruyordu. "söylesene ben çok mü kötü bir çocuk oldum babama neden neden aklıma almıyor benim artık. Bende mi bir sorun var neden kimse beni kabullenemiyor ben herkesi kabullenirken neden babam bana gelme diyor" kriz geçiriyor gibiydi Adella Mauor ne yapacağını şaşırıo kaldı.

"beni koskoca Arjantin'e sığdıramadı babam" yavaş yavaş kendini tooarladı Adella Mauro konuşması gerektiğini farketti o an "sen hayatımda tanıdığım en uyumlu çocuksun Adella hatırlasana bana bile çok hızli alışmıştın, senin burda kalıp burda dahauyi yaşayacağıni düşünmüş olabilirler. Hem ben seninle yaşamayı her şeyden çok istiyorum" gamzelerı çikmışti ikisinin de Mauro ya o an dank etti bu durum resmen kopyası karşısında duruyordu yüzü çok benziyordu çünkü onun kızıydı.

"bu gece eski fotoğraflara bakalim ister misin hem belki sana da iyi gelir olur mu" hvesle teklif yapan adamı onayladı kız. "ama senin maçın yok mu sabah yorgun uyanma"

"beni düşünme sen ben her türlü oyanyabilirim" peki o zaman dedikten sonra yukarı Adella nın odasina çiktı ikili ve onları balkondan izleyen Wanda ağalayarak eski eşini aradı.

"Mauro ögrendi her şeyi maçtan sonra anlatırız Esilla'ya hazır ol her şeye" Maxi günlerdir hazırdı bunun için. "hazırım ben her şeye sadece ona çok bağlandım şimdi baska bir adama baba demesine kaldıramam bu yüzden görüşmeyelim." Wanda öfkelendi " senin 15 yıldir bunu bildiğini öğrendikten sonra o kız senin yüzüne bakar mi sence aptal" telefonu yüzüne kapattı adamın. Yarın çok zor bir gün olucaktı hazırdı buna ama korkuyordu kızına yasattıgî şeyler için çok üzgündü.

Not:yazim yanlışı olabilir.
Kurgunun ve hikayenin gerçekle alakası yoktur.

❥