VATAN

1. Bölüm

  Yalova

31 yıl önce

Hastanede bir anne doğum yaptı. Doğan bebek öyle güzel öyle güzeldi ki bütün hemşireler ona hayran kaldı. Kimisi yeni yeni çıkan saçlarını okşadı kimisi de dolgun yanaklarından öptü.

Herkes bu bebeğe hayran kalmıştı. Hastanede ki popüler çocuk olmuştu. Çok sevmişti herkes onu. Ama onu sevecek olan annesi ölmüştü. Babası zaten yoktu,bu küçük bebeğin. O gün bir kadın çıkageldi.

Hastanede ki hemşirelerden biriydi. O da herkes gibi bebeği çok sevmişti. O büyütmek istedi bebeği,o tutmak istedi minik elleri,o sevmek istedi tel tel olan saçlarını...

35 yaşındaki Fazilet Hanım büyüttü Yazeh'i. Dokundu onun minik ellerine,okşadı onun tel tel olan saçlarını,o hayat verdi Yazeh'e. Canından çok sevdi ve Fazilet Hanım çok büyük bir görev üstlenmişti.

"Yemin ederim atarım kendimi."dedi Fazilet Hanım. Anlamıştı Yazeh'in buralardan gideceğini,anlamıştı kendi öz kızı gibi sevdiği kızını kaybedeceğini. Boğazına bir yumru oturmuştu.

Herşeyden çok seviyordu onu. Artık vakti gelmişti belki de vazgeçmenin. Hep asi bir kız olmuştu Yazeh, şimdi de asiliği devam ediyordu. Sen kabul etsen de etmese de gideceğim demişti.

Vatanıma sahip çıkacağım demişti ve gitmişti de şimdi yapayalnızdı Fazilet Hanım.

&&

Ben Yazeh,yüzbaşı Yazeh. Hayallerinden vazgeçmiş ve vatanı için her şeyi göze almış bir kadın olan Yazeh. Şimdi 31 yaşındayım. Nasıl geldim buralara ne badireler atlattım ama geldim şimdi istediğim yerdeyim. Herkesin değil belki ama benim hayalim olan o kapıdan adımımı attım.

Kapıda duran askerlere kendimi "Yüzbaşı Yazeh!"diye tanıttım. Yöneteceğim tim Vatan Timi. Katı bir kadınımdır benden çekecekleri belli.

Timinin yanına geldiğimde başlarında bir adam olduğunu gördüm. Bu da kimdi? Ben timi tek başıma yöneteceği sanıyordum ama elin adamı ile yönetecekmişim.

Timime baktığımda hepsinin bocalamış olduğunu gördüm. Şunlara bir adap öğretmek gerekiyordu.

"Tim! Bu ne zevzeklik kalkın bakalım yüzbaşınız var karşınızda!"dediğim anda karşılarındaki adam ve timin kafası bana döndü. Sesim sert çıkmıştı ama önemli değildi.

Diğer yüzbaşı bana bakıyordu ben ona. Gözlerimizin arasında bir zaman dilimi önemini yitirmişti.

Tekrardan time döndüğümde hepsinin ayakta olduğunu gördüm ve yanlarına doğru ilerledim.

"Rahat! Hazır ol! Tekmil!"dedim ve onların kendisini tanımasını istedim.

"Aslina Kara/Osmaniye emret komutanım!"dedi zayıf,küt saçları siyah olan,koyu kahverengi gözleri olan kız.

Onun yanındaki diğer kız ise "Işıl Demirkan/Düzce emret komutanım!"dedi. Saçları uzun belinde sallanıyordu. Kumral saçları vardı. Yeşil gözleri saçları ile karışınca çokta güzel görünüyordu.

"Yavuz Demirsoy/Samsun emret komutanım!"dedi siyah asker tıraşı saçları olan genç oğlan. Yeşil gözleri parlıyordu. Yakışıklıydı.

"Kumsal Yara/Ankara emret komutanım!"dedi kumral saçlı masmavi gözleri olan kız.

"Mete Yılmaz/Kayseri emret komutanım!"dedi siyah asker tıraşı saçları olan oğlan. Gözleri masmaviydi,denizi andırıyordu.

"Merih Kaya/Adana emret komutanım!"dedi siyah asker tıraşı saçları olan oğlan. Gözleri kahverengiydi. Soluk bakıyordu ama bir o kadar da hayat doluydu.

"Doğa Yavuzoğlu/Zonguldak emret komutanım!"dedi. Herşeyi siyah olan kız saçları siyah,gözleri siyahtı.

Tim ile tanışmıştım sıra komutana gelmişti...

Ayyy! Çok heyecanlandım bunu yazarken. İlk asker kurgum size emanet okuyup değerlendirin bakalım.