Τον ξύπνησε μια αχτίδα φωτός. Ενόχλησε τα μάτια του αναγκάζοντας τον να τα ανοίξει. Στο βάθος ξεχώρισε έναν ήχο. Ήταν το κλάμα ενός μωρού. Γύρισε να δει αν ήταν μόνος στο δωμάτιο. Η Ελένη είχε κιόλας σηκωθεί από το κρεβάτι. Ένιωσε πως έπρεπε να τρέξει κοντά της. Άκουσε την γλυκιά της φωνή να τραγουδά ένα νανούρισμα. Τότε το κλάμα του μωρού άρχισε να γίνεται όλο και πιο ήσυχο ως που σταμάτησε να ακούγεται.
-Καλημέρα! Ακούστηκε μια μελωδική φωνή ταυτόχρονα με τον ήχο της πόρτας του δωματίου του που άνοιγε, αναγκάζοντάς τον να ανοίξει ξανά τα μάτια του.
-Καλημέρα αγάπη μου! Όλα καλά με την μικρή; Είπε ενώ σηκώνονταν από το κρεβάτι.
-Ναι μια χαρά. Ήπιε το γάλα της και ξανά κοιμήθηκε.
-Ο Ορέστης μας; Ξύπνησε;
-Ναι το μικρό μου.
-Να σας φτιάξω πρωινό; Ρώτησε εκείνος νιώθοντας την ανάγκη να τους φροντίσει.
-Αγάπη μου όλα καλά, τα προλαβαίνω. Ετοιμάσου να πας στην δουλειά σου, είναι σημαντική μέρα η σημερινή.
Της έδωσε ένα φιλί στα χείλη και την αγκάλιασε τρυφερά.
~· ~
Πράγματι η σημερινή μέρα ήταν πολύ σημαντική. Αν όλα είχαν πάει καλά θα του ανακοίνωναν πως ήταν έτοιμο το νέο τους σπίτι. Έτσι τις επόμενες μέρες θα μετακόμιζαν από την Αθήνα πίσω στην Μεσσήνη. Στον τόπο του.
Τα τελευταία 18 χρόνια ο Στέφανος μένει στην Αθήνα. Αμέσως μετά τον γάμο της Μαριέτας, εξαφανίστηκε και για καιρό δεν ήξερε κανείς που είχε πάει. Ευτυχώς η τύχη του χαμογέλασε ύστερα από όλα τα δεινά που του έφερε χωρίζοντάς τον από το κορίτσι που έμενε πάντα στην καρδιά και την σκέψη του. Όσο ήταν στην Αθήνα σπούδασε με τα λιγοστά χρήματα του πατέρα του και κατάφερε να βρει μια πολύ αξιόλογη δουλειά. Έτσι επένδυε τα περισσότερα από τα χρήματα που έβγαζε αγοράζοντας γη στην Μεσσηνία με σκοπό να επιστρέψει κάποτε στον τόπο που γεννήθηκε. Τα είχε καταφέρει περίφημα και ήταν έτοιμος να ξεκινήσει μια νέα ζωή. Αυτή την φορά όχι ως εργάτης αλλά νεοσύστατος γεωκτήμονας. Ο ερχομός των παιδιών του όμως τον καθυστέρησε αφού τα έξοδα που απαιτεί μια οικογένεια είναι αρκετά. Έτσι έμεινε για κάποια χρόνια ακόμα μέχρι να μεγαλώσουν και να αποκτήσει η οικογενειακή ζωή τους ροή. Σήμερα όμως, 18 χρόνια μετά την εγκατάσταση του στο κέντρο της μεγαλούπολης περιμένει αγχωμένος στη σειρά προτεραιότητας ενός γραφείου. Ανυπόμονος να ακούσει τα χαρμόσυνα νέα.
-Η μονοκατοικία σας κύριε Παράσχο, λίγο έξω από το Άνω Κιάρι της Μεσσηνίας είναι και επισήμως έτοιμη. Μπορείτε να εγκατασταθείτε με την όμορφη οικογένεια σας. Σας ευχαριστώ!
Τον ενημέρωσαν όταν επιτέλους είχε έρθει η σειρά του και η ώρα που τελείωσε η πολύμηνη αναμονή τους.
أنت تقرأ
Είδα μάτια πολλά
عاطفية«Δεν μπορείς να ξεφύγεις από την μοίρα σου» της είπε ένα βράδυ και είχε δίκιο. Δυο άνθρωποι που απέδειξαν τι θα πει πεπρωμένο. Μια σειρά από αυτοτελείς ιστορίες εμπνευσμένες από την καθημερινή σειρά εποχής του open «έρωτας φυγάς». Η ιστορία της Μαρ...
