Only Yours || Bartek Kubicki

Trudna Dezyzja

~pov Bartek Kubicki~
Wstałem rano tak jak zawsze i poszedłem zrobić sobie kawę z ekspresu. Na dole przy stole siedzieli wszyscy oprócz Patryka i Y/N.  W sumie nie dziwię się, narąbali się wczoraj w chuj. Natalka oznajmiła nam, że nagrywamy dzisiaj odcinek w domu bez Mortalcia i Y/N.

Po 2 godzinach skończyliśmy nagrywki i poszliśmy do stołu zamówić jedzenie bo od rana nic nie jedliśmy. W między czasie zauważyliśmy Y/N schodzącą ze schodów z walizką.

~pov Y/N~
Wstałam jakoś o 15 czyli wtedy kiedy reszta siedziała na dole. Gdy wyszłam do toalety zauważyłam że nagrywają odcinek na kanapie więc jakoś nie było mi smutno, że w nim nie wystąpiłam. Siedziałam w łazience i zaczęłam się zastanawiać czy ten projekt w ogóle ma sens. Przesiedziałam tam pół godziny i po prostu stwierdziłam, że muszę sobie wszystko pokładać bo miałam wrażenie, że w ogóle tam nie pasuje. Ale jedynym z głównych powododów był Kubicki. Nie spakowałam wszystkiego, ponieważ chciałam tylko pojechać na tydzień do jakiegoś hotelu czy coś żeby odpocząć ale zanim wyszłam z domu zaszłam do pokoju Patryka i Wiki.

- Ej Patryk mam sprawę..- powiedziałam do chłopaka.
- No co tam?- zapytał.
- Pożyczysz mi 50 złotych? Bo nie mam drobnych a wiem, że ty zawsze masz.
- Spoko jak coś nie musisz mi oddawać.- powiedział brunet uśmiechając się.
Miałam już wychodzić ale..
- Ej Y/N a po co ci walizka?
- Ale nie mów nikomu okej? - powiedziałam do niego a on tylko pokiwał głową.
- Muszę odpocząć bo mam ostatnio chaos w głowie i muszę wszystko sobie poukładać.
- Rozumiem, nikomu nie powiem a i jak coś to pisz lub dzwoń.- po tych słowach przytulił mnie i pożegnał.

Postanowiłam jeszcze zadzwonić do Karola,  że muszę z nim pogadać. I że to jedna z ważniejszych rozmów.

Czekałam aż na dole będzie cicho i postanowiłam po kryjomu wyjść. Chciałam uniknąć wszelkich pytań, czemu wyjeżdżam, itp.

Gdy dotarłam do domu mojego brata otworzyła mi jego narzeczona Weronika, uwielbiałam ją.
- Karola jeszcze nie ma, będzie za Ok. 10/15 min.
- A no okej- odpowiedziałam dziewczynie.
- Słyszałam, że chcesz chwile tutaj zamieszkać, coś się stało ?- gdy dziewczyna spytała stwierdziłam, że mogę jej wszystko powiedzieć. Weronika jest dla mnie jak siostra.
Po jej słowach zaczęłam jej opowiadać, po jej minie zauważyłam, że wszystko zrozumiała.
- Jeśli chcesz to powiem wszystko Karolowi jak wróci a ty już możesz iść odpocząć do pokoju.
- Dziękuję Werka.
- Jak wejdziesz już po schodach do góry to w prawo i pierwsze drzwi!
Czasami mam wrażenie, że Weronika bardziej mnie rozumie niż mój własny brat.

419 słów (następne będą dłuższe ;))