boku no kokoro ga sakebunda ima.﹕&team

'eleven: scent of you.

Telefonuna gelen tonla bildirim kulaklığındaki müziği kesip durduğu için en sonunda kafasını test kitabından kaldırdı. Gözlerini karşıdan ayırmasa dahi üzerindeki bakışları hissediyordu ki telefonuna gelen bildirimler de sorunun habercisiydi. Telefonunu sıranın altından çıkarıp birkaç saniyelik gecikmeden sonra ekranı açabildiğinde yüz ifadesini koruyordu. Bildirimleri tümünü sil yaptıktan sonra kaynaklarına, okulun sitesine girdi. En çok tıklananlarda kendi ismini gördüğünde tıkladı, düşünmemişti bile. 

"Sürekli ders çalışan manyaktan mı bahsediyorsunuz? Neydi adı... Funa? Fuka?" 

"İnanamıyorum. Asıl sessizlerden korkacaksın."

"Sınıfındakilere acıyorum. Bir katille aynı sınıfta olmak korkutucu olmalı."

Fuma "katil" kelimesini okuyunca gözlerini kapattı. Geri açtığında telefonun üzerinde kan lekesi vardı, burnu kanıyor olmalıydı. Hızla ayaklanıp kimsenin yüzüne bakmadan tuvalete gitti. Kulaklıkları hala kulağındaydı ancak müzik yoktu, herkesi duyuyordu. Tüm okul katil olmasını konuşuyordu. Tuvalete girdiğinde orada olan bir iki kişi de Fuma'dan korkup çıkmıştı. 

Lavaboda elini yıkayıp kanı sildikten sonra kafasını yukarı kaldırdı. Birkaç saniyeye akıntı duracaktı. Eliyle kontrol edip kan gelmediğine emin olunca kabinlerden birine girip kapağını kapattığı klozetin üzerine oturdu. Siteye tekrar girmeden önce bildirimlerini temizledi. O kadar çok geliyordu ki telefonu ısınıyor gibi hissediyordu. Adının çıkma sebebi olduğunu düşündüğü paylaşıma girdiğinde kendi resmini görmüştü önce.

 "Bu çocuğu tanıyor musunuz? Tanımıyorsanız bile tanıtayım: Murata Fuma. Hakkında öyle bir şey öğrendim ki inanamayacaksınız. Hepimizden büyük olma sebebi ailesinin liseye yollamamasıymış. Ama bu ders takıntılı manyak okumak için kafayı yemiş ve ailesini tehdit etmiş. Asıl ikna edebilmesini sağlayan şey ise, ailesinin gözü önünde öz kardeşini öldürmesiymiş..."

Tek bir mimiği bile oynamazken biraz daha aşağı kaydırıp yorumlara baktı. 

"Gerçek mi bu?"

"Kaynak yalan olabilir mi? Bu çok acımasızca çünkü. İçinde iyi birine benziyordu."

"%100 doğru. Arkadaşım onlarla uzaktan akraba ve bu gerçek sır gibi saklanıyormuş ancak bir katille birlikte okumamız adil değil."

"Ne olacak? Bizi de öldürmeden önce polise haber vermeli miyiz?" 

"Naklimi aldıracağım... İğrenç."

"Hey, hesabını bilen var mı? Kendisine karşı konuşalım."

"Galiba @/fumata onun."

Bildirimlerinden birine bastığında direkt olarak hesabına gelen mesajları görmüştü. Ucu bucağı yoktu, hala geliyordu. İnsanların başka işi yoktu galiba, ders çalışmak gibi. 

"Evet..." diye mırıldandı kendi kendine. "Katil Fuma." kendi kendine  gülerken bir yandan da gelen mesajlara göz atıyordu. Hepsinden farklı tarzda bir mesaj geldiğinde gülümsemesi bıçak gibi kesildi. Telefonunu rahatsız etmeye alıp oynatma listesinden rastgele bir şarkı açtı. Müzik kulaklarına dolarken ilginç gözüken mesaja tıkladı.

"Sen katil değilsin." yazıyordu. Sırıtışı yine büyürken "Öyleyim." dedi. Kendi sesini müzik yüzünden duyamamıştı. Bu sefer duyabileceği şekilde "Katilim ben!" diye bağırıp gülmeye başladı. Açık olan mesaj kutusunda yeni bir mesaj belirdiğinde gülmeyi bıraktı. Bir resim vardı, siyah bir resim. Bir şey var gibi gözüküyordu ancak göremiyordu. Telefonunun parlaklığını sonuna kadar açıp tekrar baktı resme. 

Siyahın içinde gri bir kurt silueti vardı ve "I'm RIGHT HERE." diyordu. 

Resimden çıktığında gelen adres mesajını da okudu ve telefon ekranını kapattı. Müzik bittiğinde gözünden telefonuna bir damla göz yaşı damlayıp kan lekesini dağıtmıştı. 

Kokunu takip ediyorum.                                I'm chasing scent of you.