Bahçede otururken karşısına gelip aldığı yoğurdu uzatan kızı gülümsemesiyle kırmadı Euijoo. Elindekini alıp "Teşekkürler." dedikten sonra kız da gülümseyip gitmişti.
"Bu gösterişi seviyor musun?" diye soran arkadaşına kafasını iki yana sallayarak yanıt verdi. "Buna ihtiyacımız yok Kyungmin. Sadece paralarını boşa harcayıp mutlu oluyorlar. Böyle davrandıkları için onları üzemem."
Euijoo Koreli olmasına rağmen Japonya'da burslu olarak okuyordu. Aynı şekilde arkadaşı Kyungmin de Kore'den bu şekilde gelmişti, ancak maalesef yakında geri dönecekti. Aslında Japonların yabancılara kötü davranıp onları ülkelerinde istemediklerine dair birçok yazı okumuştu gelmeden önce. Aksi yönde, beklediği bu zorbalıklar yerine Kore'de dahi görmediği kadar ilgi görmüştü. Başta korkup şaşırsa da zaman geçtikçe insanlardan yakışıklılığı ve iyi yürekliliği sayesinde böyle olduğunu duymuştu.
İnsanları... Gerçekten garip buluyordu.
Kore'de daha stabil ve düzgün bir hayatı varken Japonya'da birden fenomen oluvermiş ve başka yönlerden sorumluluklar yüklenmişti. İşin can sıkan tarafı, bu hayatı hiç sevmemesi ama adının kötüye çıkmaması için dayanmaya çalışmasıydı. Kötü değildi, iyi de değildi.
Sosyal medya hesabına girip bildirimlere hızlıca göz attıktan sonra son gönderisinin beğeni ve yorumlarına bakmaya başladı. Bir yandan da kızın verdiği yoğurdu içiyordu. Daha önce görmediği bir hesap beğenilerinde dikkatini çektiğinde hesaba girdi.
0 gönderi, 0 takip edilen ve 0 takipçili hesabın profil fotoğrafındaki kurt detayı gülümsemesini sağlarken geri tuşuna basıp kendi profilindeki kurt emojisine baktı.
Uzun zamandır bunu bekliyordu.
Uyan, gittikçe yaklaşıyor. Wake up, it's getting closer.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
boku no kokoro ga sakebunda ima.﹕&team
Hayran Kurguslow update "Siyah karta dikkatli bakarsanız gri bir kurt görürsünüz. Vazgeçtiğin siyah yaşamında gri kurdu görebiliyorsan, hala hayatın renklerini görüyorsun demektir. Yalnızca kurtarılmaya ihtiyacın var. En sevdiğin renge dönüşen kurt "I'm RIGHT...
