"Sessiz olun! Amcamız ders çalışıyor."
"Daha sesli olmamız gerekmiyor mu? Duyamıyordur ki yaşlılıktan."
Gülüşmeler...
"Neden? Zaten o çok olgun birisi. Takmıyordur bile."
"Duymuyordur."
Gülüşmeler...
Ayağa kalktı Fuma.
"A-ha, sinirlendi amcamız."
Sessizlik...
Fuma askıda asılı ceketine gidip cebindeki kulaklığı aldı. Sırasına geri dönüp oturdu, kulaklığı telefonuna bağlayıp kulağına taktı. Telefon ekranını açmadan önce siyah ekrandaki yansımasına baktı.
Çevresindeki herkese göre daha yaşlı hatlara sahip surat, kendinden geçmiş göz altları ve burnundan gelen kan...
Sırasının üstünde bulunan peçeteyi -ki kan lekesi vardı, önceden de silmiş olmalıydı- burnunun altındaki kanı silmekte kullandı. Telefonundan şarkı açıp dışarıdaki konuşmaları duymayacağı kadar sesi arttırdı. Peçeteyi sıranın altına fırlatıp önündeki test kitabına yöneldi.
Şu anda test çözmek yerine kendi maaşını aldığı, rahat, mutlu bir hayat sürüyor olabilirdi. Hayallerini gerçekleştiriyor olabilirdi. Gerçi lise okuma hayalini gerçekleştiriyordu, 4 yıl gecikmeli olsa da.
Yazılmak için kendini parçaladığı lise bu kadar kötü olamazdı.
Neredesin? Seninle buradan gitmek istiyorum. Where are you? I wanna step out with you.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
boku no kokoro ga sakebunda ima.﹕&team
Fanficslow update "Siyah karta dikkatli bakarsanız gri bir kurt görürsünüz. Vazgeçtiğin siyah yaşamında gri kurdu görebiliyorsan, hala hayatın renklerini görüyorsun demektir. Yalnızca kurtarılmaya ihtiyacın var. En sevdiğin renge dönüşen kurt "I'm RIGHT...
