Η μαγκια ειναι γένους θηλυκού

Part 20

Το πρωι ξυπνησα απο ενα άγγιγμα. Ένιωθα κάποιον απο πανω μου να μου χαϊδεύει κυκλικά το μάγουλο.
Άνοιξα αργά αργά τα ματια μου και αντίκρυσα τον Lukas.Στην αρχή τρόμαξα αλλά μετα θυμηθηκα τι έγινε χθες το βράδυ. Προσπάθησα να σηκωθω αλλά πονουσαν τα πόδια μου και ευτυχώς με κράτησε o Lukas.

L:Αστο βρε μικρή δεν το 'χεις.

Γυρναω να τον κοιτάξω και βλέπω μια μελανια στα ζυγωματικά του (απο Βιολογία σκιζω :Ρ) και τον χαϊδεύω αλλά αυτός το αποφεύγει και κατάλαβα οτι πονουσε. Για wait a minute αν ο Lukas έχει μελανιά αυτο σημαίνει πως οτι έγινε χθες είναι αλήθεια.Ωχ Θεέ μου?Νομιζω πως θα ξαναλιποθυμησω.

Κ:Lu...Lukas που χτυ..χτυπήσεις; Ειπα με τρεμάμενη φωνη γιατί φοβόμουν την απάντηση.

L:Πιστεύω πως θυμάσαι.
Κ:Lukas συγνώμη..απλως... Έβαλα τα κλάματα... Με κράτησε στην αγκαλιά του.
L:Ποιος ηταν αυτός;

Άρχισα να του τα λέω με δάκρυα στα ματια μου.Η αγκαλιά του γινόταν όλο και πιο συμπονετική και πιο σφικτή.

L:Σσςςς ηρέμησε..
Κ:Πως να ηρεμησω;Τρια ολόκληρα χρόνια πίστευα πως ηταν νεκρός. Και ΤΩΡΑ με θυμήθηκε;ΤΩΡΑ αποφάσισε να μου πει πως ζει;
L:Ηρέμησε...δεν αξίζει ουτε ενα δάκρυ σου. Είπε και με το χερι του σκουπίσει ενα απο τα πολλά δακρυα μου.
Μετα απο λίγη ωρα ποτ κατάφερα να συνελθω με πήρε ο Lukas και με πήγε σπίτι.

.....

Στο σπίτι...
Πρώτου ανοιξω την πόρτα άκουγα φωνές όπως "Φύγε!Μείνε μακρυά της!" Ή " Μην σε ξαναδουμε μπροστά μας θα σε σκοτώσω!Την πληγωσες αρκετά!Φύγε ΤΩΡΑ!
Άνοιξα χωρίς δεύτερη σκέψη την πόρτα. Αυτό ομως που αντίκρυσε μου ήρθε σαν heart attack. Είδα τον Μάρκο ζωντανο και την Σοφία και την Γεωργία να προσπαθουν να τον διώξουν.Μόλις με βλέπουν τα κορίτσια μένουν κάγκελο και ο Μαρκος με πλησιάζει.
Βάζει τα χέρια του στα μάγουλα μου και αρχίζει να μου λέει ενα κατεβατο με ψέματα.

Μ:Συγνώμη..συγνώμη για ολα!Κατερίνα σε...

Πρώτου προλάβει να ολοκληρώσει την πρόταση του το χέρι μου προσγειώνεται με δυναμη στο μαγουλο του.

Μ:Πιστεύω πως μου άξιζε.
Κ:Σε μισώ!Σε μισω!Σε μισώ!Δεν θέλω να σε ξαναδώ ποτε στην ζωή μου!Μάλλον ηταν προτιμότερο να νομιζω πως πέθανες...εκλαιγα και όμως δεν με σταμάτησε αντιθέτως συμφώνησε.