Beyaz Yalanlar

7. Bölüm🕯️

Ardına kadar açılan gözlerimle babama bakarken sol tarafımdan gelen hareketlilik ile Alex'in de burada olduğunu yeni fark ettim. Gözlerimi sıkıca yumdum, dişlerimi istemsizce alt dudağıma geçirdim. "Çıkabilirsiniz." Gözlerimi açmadan onlara sırtımı döndüm. Dişlerimi sertçe alt dudağıma geçirdim. Neyin içine düşmüştüm ben?

Kucağımda ki Canavar ile kendimi nasıl odadan dışarı attığımı bilmiyorum.  Hızlı adımlarla odama gitmek ve içimdeki dürtünün verdiği huzursuzlukla ondan kaçmak istiyordum. Bir an önce odama kaçmalı, kendimi yorganımın altına saklamalıydım.

"Benden kaçıyorsun malyshka?" Arkamdan gelen alaylı ses tonu ile adımlarım anında durdu. Yavaşça topuklarımın üzerinde ona doğru döndüm. "Senden kaçmak için bir sebebim olduğunu bilmiyordum kotik?" Verdiğim cevapla dudağının bir kenarı seğirdi. Anlık olarak gülümsediğini düşünsem de bana bakan buz gibi gözleri anında bu düşüncemi yerle bir etmeye yetmişti.

"Beni takip et." Bir anda bana arkasını dönüp yürümeye başlaması ile dudaklarım şaşkınlıkla aralandı. "Odama gidiyorum."
Dediğim şeyi duyduğuna eminim. Bu yüzden hızlı hareket etmem gerekiyordu. Arkamdan gelen ayak seslerinin benim adımlarımla birlikte hızlanması ve gittikçe yaklaşması ile mümkünmüş gibi daha da hızlandım.

Merdivenlerin tam önüne gelmiş adımı atmak üzereyken kolumdan yakalandım. Kucağımda ki Canavar'ın düşmemesi için kendimi dengemi sağlayamamıştım. Arkamı dönerken burkulan ayağım ve bozulan dengem yüzünden yeri boylamak üzerekeyken son anda belime dolanan kol sayesinde kurtuldum.

Yaklar yakalamaz saniyeler içersinde beni ayağa kaldırarak dengemi yeniden kazanmama yardımcı oldu. Omuzlarımdan tutarak yüzüme doğru eğildiğini yanağıma çarpan sıcak nefesinden anlayabiliyordum. Ancak henüz düşmek üzere olmamın şokunu atlatamadığım için gözlerimi açamamıştım. Kucağımda ki Canavar'ın bir anda canlanıp tırnaklarını bileğime geçirmesiyle dudaklarımın arasından acı bir çığlık kaçtı. Hızlıca kollarımı açarak Canavar'ın atlamasına izin verdim. "Monstr."

Koşarak koridorda ilerleyen Canavar'ın arkasından bakan Alex'i fırsat bilerek arkamı dönmüştüm ki bir anda önümü kesmesiyle irkildim. Ondan bir türlü kurtulamıyordum! Dudaklarımın arasından engel olamadığım bir inleme kaçtı. "Odama gitmeliyim."

Çatılan kaşlarıyla buz mavisi gözleri kısıldı. Sebebini çözmeye çalışıyordu. "Benden kaçıyorsun malyshka." Sanki yaptığım şey bu değilmiş gibi dudaklarımın arasından şaşkınlık nidaları döküldü. "Senden kaçmıyorum!"

Tek kaşı sorgulayıcı bir tavırla havalandığında az önce Canavar'ın tırnaklarını geçirdiği bileğimi görebilmesi için göz hizasına kaldırdım. "Krem sürmem gerekiyor. İzi kalmamalı."

Bakması için uzattığım bileğimi yarama değmeyecek şekilde kavradı. Kendisiyle beraber beni de peşinde sürükleyerek merdivenlerden çıkmaya başladı. Ona neyin peşinde olduğunu sormak için dudaklarımı aralasam da anında bu düşüncemden vazgeçerek dudaklarımı sertçe birbirine bastırdım. Alex odamın tam önünde durduğunda kaşlarım çatılmıştı. Odamın yerini nereden biliyordu?

Kapıyı aralayarak önce kendisi girdi ardından bırakmadığı bileğimle beni de peşinden soktu. Odama girer girmez kararan hava yüzünden hiçbir şey görmez olmuştum. Bir anda odanın içinin aydınlanması ile gözlerim acımıştı. Yüzümü buruşturarak etrafa alık alık bakarken Alex kolumu bırakarak benden uzaklaştı. Banyoma girdiğini görünce hiçbir şey demeden yatağıma oturdum, bacaklarımla bağdaş kurarak onu beklemeye başladım. Geri geldiğinde ona kafamın içerisinde dönüp duran cevapsız sorularımı soracaktım.