YOU ARE THE ONE (On-going)

CHAPTER 24

CHAPTER 24

“TULIPS”

GINISING siya ng kanyang ina dahil examination ulit. Hindi nia namalayan na uuwi ang kanyang ina at anong oras ito umuwi. Nakatulog na agad siya kagabi matapos na inisin siya ni Jacques habang magkausap sila sa selpon. Kuhang kuha ni Jacques ang inis at alam ng lalaki kung paano siya inisin.

Pinagtimpla siya ng kanyang ina ng kape. Hindi talaga kumpleto ang umaga niya hangga’t walang kape. Tinapay at kape lang tinatamad siyang kumain ng kanin. Ayaw niyang sinangag na kanin dahil hindi niya trip ang lasa ng seasoning at asin.kahit sa pagluluto ng itlog ay hindi siya naglalagay ng asin dahil naduduwal siya at nagsusuka. Ayaw niya din ng maglagay ng sauce sa fishball, kwek-wek, kikyam, squidball, kahit anong pagkain na pwedeng ilagay sa pagkain na may sauce. Napapagkamalan pa nga siyang naglilihi. Kahit si Andrea hindi din alam na kung bakit ganoon ang style kuamin.

Naligo na siya ng mabilis. Uniform pa din sila dahil exam pa din. Hindi a siya nakapag review ng maayos kagabi sa sobrang kabagudan. Sana ay matapos na ang kanyang  pagiging stress all the time. Tapos na siya maligo, pulbos lang siya lptint. Nag puyod siya ng simple, gamit ang claw clip. Lumabas na siya kwarto at nagpaalm na siya kay Tita Grace.

“Ma pasok na ako. May iniwan akong pera diyan sa ibabaw ng tv ma. Ipanshopping niyo po.”

“naku naku anak sandali langsa iyo na iyang pera na iyon.”

“Hindi ma sa inyo na iyan. Happy birthday mama.”

Napaiyak ang kanyang ina dahil hindi niya akalain na babatiin siya ganon. Akala ni Tita Jacqueline ay makakalimutan ang kanyang kaarawan.

“Salamat anak ko. I thought you forget my birthday. I love you, anak.”

“I love you too, Mama.” Niyakap siya ng kanyang ina at inayos ang kanyang buhk.

“Pasok na ikaw anak. Ingat ka ha.”

“Opo ma.” Lumabas na siya ng bahay at isinara na siya ag pinto. Pagkaharap niya ay napagitla siya ng may nakasalubong siya ng tumpok na bulaklak. Nahulog ang kanyang loob dahil nagandahan siya sa bulaklak.

“Sorry na aking sinta. Hindi ko sinasadya na kalitin kita at inisin ng buong araw. Aking sinta ay tanggapin mo ang aking bulaklak para sa iyo. Huwag mo sana mamasamain at itapon ang aking bulakak na pinaghirap at pinitas lang sa taniman ng aking ina.” Nagmamakawa si Jacques kay Shaniqua. Natatawa si Shaniqua dahil parang tumutula. Pinipigil niya ang kanyang tawa dahil parang baliw kung humingi ng tawad si jaccques sa kanya.

“Hmmm.” Nag walk-out siya at nagpapanggap siyang nagtatampo kay Jacques. Nakyukyutan siya kay Jacques habng nagsosorry.

‘Panggap muna tayo bhie. Huwag ka magpahalata. Chill ka lang.’ batid niya sa kanyang isipan.

Pilit siyang hinahabol ni Jacques upang patawarin lang siya. Natatawa siya at may konting kilig. Inayos niya ang kanyang boses at pilit na nagkukunwari na nagtatampo. Patuloy pa din siyang naglalakd at naiwan niya si Jacques sa kanyang likura.

“My loves sorry na kasi. Patawarin mon a ako aking sinta. Mahal na mahal kita!” sigaw ni Jacques at ramdam niya angkahihiyaan.

“I love you, Shaniqua. Sorry na kasi. Huwag ka magtampo.” Lumuhod ito habang nag eemote.

“Hoy tumayo ka niya diyan para kang tanga.” Pinatayo niya si Jacques at pinaghahampas hampas niya ito.

“Para kang tanga. Bakit may pagluhod at may pagsigaw ka pang nalalaman.”

“Huwag ka na kasi magtampo. Sorry na aking mahal sa mga nagawa kong kasalanan.”

“Ikaw kasi puro kahalayaan ang iyong pinaggagawa mo.”