SİYAHA İNAT[beklemede]

EMİNCAN...

MERHABA :)) Nasılsınız?

Size bir şarkı bırakıyorum "Bob Marley NO WOMAN NO CRY!" beğenmeniz dileğiyle...

Onu görünce çok şaşırdım. Bir anda boynuma atıldı. Eskisine göre daha da erkeksi sesi ile "Dalya" demesi ağlamama sebep oluyordu. -Şaka şaka-

Evet, o idi. O bizim bayb faceligi ile çocukluğumuzun baş belası, annemizin başımıza dikmekten çekinmediği, erkekliğini hiç bir zaman kabul etmediğimiz erkeği idi. Şu hali ile bu sözleri yalanlıyordu. Şu an karşımdaki bayb facelikten terfi etmiş meteor istediği her kızı elde edecek kıvamdaydı.

"EMİNCAN! Bu sen misin?" dedim.

"Asıl bu sen misin? Giderek güzelleşiyorsun Dalya. Çocukken sana aşık olmakta çok haklıymışım."

Sanırım şu an Gece'ye teşekkür borçluydum. Çocuk benim o eşofmanlı halimi görse çocukluk aşkıyla pekte gurur duymazdı.

-Bir saniye bir saniye ben onun çocukluk aşkı mıydım ?-

"Sen çocukken bana mı aşıktın? İnanmıyorum! Peki ya şimdi kime aşıksın ?"

O çarpık gülüşüyle alayla cevap verdi

"Senden sonra kimse kalbimi çalamadı kuzum."

"Unutmamışsın!" dedim heyecanla .

"Senin yeşil çama olan aşkını tüm mahalleli bilirdi. Nasıl unutabilirim." dedi

Tam bu esnada Yiğit yalandan bir öksürdü ve ikimizde ona döndük. Emincan şaşkın bir ifade ile "Yiğit!" dedi.

"Selam Emin!"

"Hey bir saniye siz ikiniz tanışıyor musunuz?"

Yok daha neler bu ikisi arkadaş falan mıydı yoksa?

"Evet tanışıyoruz. Yiğit ile babam ortak gibi bir şey... Neyse neyse kızlar nerede? Hem siz Yiğitle nereden tanışıyorsunuz?"

"Yiğit'in kardeşi ile Dolu sevgili. Oradan yani."

"Yiğit'in kardeşi mi?"

"Evet. Fırat yok mu?"

"Hımmm. Demek Dolunay onun sevgilisi."

"Evet ne oldu ki?"

"Yok bir şey." dedi ve Yiğit'e döndü "Fırat'ta kapmış güzel kızı. Siz ailecek böyleydiniz öyle değil mi Yiğit?"

Yiğit gözlerindeki siyahı etrafına yayarak "Evet. Evet öyleyiz. Ne yaparsın babanla çalışınca ister istemez bulaşıyor."

Ne demekdi şimdi bu? Bu ikisi neden bahsediyordu...