SİYAHA İNAT[beklemede]

11.BÖLÜM GERÇEKLER

Uzun bir aradan sonra yeniden buradayım. Bu denli geciktiği için çok üzgünüm. Elimde olmayan sebeplerden ötürü oldu, ciddiyim bu konuda. Bana ne derseniz de haklısınız... Neyse çok uzatmadan sizi yeni ve en uzun bölümle başbaşa bırakıyor ve multiye bir adet Dalya koyuyorum... Sağlıcakla kalın... Zevkli okumalar...

"Ne oldu ne diyor ?'

"Babam. Onun sesini ilk defa bu kadar ... Korkmuş ... Paniklemiş ... Sevgi dolu , duyuyorum . Bir şeyler biliyor ve o ... Emincan bir şey olmuş. Uzak dur , dikkat et dedi. Ne demek ki bu..."

Babamın sesiyle ne Yiğit kalmıştı aklımda ne Emincan' ın bildikleri .

" Ne için uzak dur dedi?"

"Hayatıma giren insanlar için... Neyse babamı sonra konuşuruz. Sen nereden biliyorsun şu Yiğit meselesini?"

"Sanırım baban benden önce davrandı... Öncelikle Yiğit bunları Gece 'ye anlatırken duydum. Ve sakın Yiğit için üzülme inan o buna değmez
... Hem o yani onlar koca birer yalancı."

"Nasıl ya!?"

"Bak onlar yani Yiğit ,Fırat ve Gece kardeş falan değil... Onların bir ailesi bile yok. Hiç birinin... Size neden yalan söylediler bilmiyorum...Yaptıkları iş ise... Onlar kaçakçı... Evet belki bizde kaçakçız ama... Özür dilerim... Böyle olsun istemezdim... Dalya bir şey söyle Allah aşkına..."

Ne söyleye bilirdim bilmiyorum. Çocukluk arkadaşım bir kaçakçı olduğunu söylüyordu. Bu birde benim kardeşime aşıktı, artı bu çocukla ben şu an bir dağ başında yapayalnızdım. Tamam belki ona güveniyordum ama bana yalan söylemişti. Üstüne üstelik artık onu tanımıyordum...

" Peki neden bizim hayatımızda bunlar, amaçları ne?"

"Yiğit ... Yiğit bir adam arıyor. Öldürmek istiyor onu. Kim olduğunu bilmiyorum tek bildiğim bu adamı babanın.sakladığı..."

Babam mı? Neden peki? Evet belki babam pek iyi işlerle uğraşmıyor ama... Allah kahretsin ki şu an hiç bir şey bilmiyorum ...
Peki ya Yiğit 'e ne demeli ? Yani burada bir candan bahsediyoruz değil mi ? Ne demek ya birini öldürmek ? Gerçekten yapar mı? Belki gözlerindeki karanlık bu sebepten... Aslında birine o karanlık gözlerle baksa bile bunu başarır...

Tabii ya... Babam biliyordu bunları...
'Uzaklaş oradan ... Son zamanlarda hayatına giren insanlara çok dikkat et...'
Evet ,tam olarakta bunu kastetmişti.Yiğit 'i ,Fırat 'ı ve hatta Emincan 'ı ...

"Dalya iyi misin ?"

"İyi mi? Tabiikide... Çocukluk arkadaşım yalancının teki, Yiğit desen hayatımı sikmek üzere ki neredeyse başardı. Kardeşim dediğim kızlardan biri Fırat ile sevgili, ha bir de Yiğit ve Fırat kadar tehlikeli olduğunu düşündüğüm kız , yani Gece bizim evde benim kardeşlerim ile birlikte ,babam desen bom bok işlerin içinde imiş... Unutmadan , çevremdeki insanlar kaçakçı... Tabikide ... Tabikide iyi değilim Emincan ! Hiç iyi değilim hemde..."

Sinirden ve çaresizlikden ne yapacağımı bilmiyordum. Kendimi yere bıraktım. Dizlerimi karnıma çekip , başımı dizlerime dayadım...
Bir anda iki el beni sardı. Emincan' dı bu.

"Özür dilerim... Yemin ederim seni üzmek istemedim. İnan bana Dalya seni hiç üzmek.istemezdim..."

Başımı kaldırıp Emincan 'a baktım. Ağlıyordu... Tüm söyleyeceklerim, tüm öfkem bir anda uçup gitti...Sonuçta bir anda sinirlenen, bir anda özleyen , bir anda affeden , bir anda üzülen bir insandım...

"Ne kaçakçılığı yapıyorsunuz?"
Sorduğum soruya en benim kadar Emincan 'da şaşırmıştı. Cevap verdi.

"İnsan ..."