☆𝑸𝒖𝒆𝒆𝒏 𝒐𝒇 𝒕𝒉𝒆 𝑺𝒕𝒂𝒓𝒔☆bakudeku

Ślub

🥀

Jeden, dwa, trzy...

Liczyłem kroki, żeby skupić moją uwagę na czymś innym.

...Cztery, pięć, sześć...

Dam radę.

...Siedem, osiem, dziewięć...

Nie płacz Izuku.

...Dziesięć, jedenaście, dwanaście...

Robię to dla ich dobra.

...Trzynaście, czternaście, piętnaście...

A może było inne wyjście z tej sytuacji?

...Szesnaście, siedemnaście, osiemnaście...

Dam sobie radę.

Za ramiona trzymały mnie dwie Alfy. Moje nogi zahaczały o długą białą suknię do ziemi. Patrzyłem się w dół, starając się być silnym.

Muszę być silny. Muszę być silny dla nich.

Na moją twarz opadał welon. Rękawy były długie, zakrywając jak najwięcej mojego ciała. Żeby jeszcze bardziej nie kusić.

Przez cały czas skupiałem też dużą uwagę na oddechu. Bo przecież gdy zacznę, szybko nie skończę, więc lepiej uważać żeby nie zacząć.

Czułem na sobie wzrok poddanych, za chwilę już, mojego państwa. Ludzie zrobili nam szerokie przejście na głównej ulicy stolicy. Wpatrywali się we mnie jak w jakąś atrakcję.

Przecież nią jestem.

Moje ręce jak i nogi skute były w kajdany, które były zadziwiająco ciasno zapięte. Wokół nich na mojej skórze zostały czerwone ślady, a miejsca gdzie były piekły niemiłosiernie.

W oddali było już widać katedrę, w której odbędzie się uroczystość. Mój zapach był obecny wszędzie w około. Mój nowy król kazał mi odciszyć moją omegę już przed ślubem, żeby mógł mnie oznaczyć przed wszystkimi, tym samym pokazując swoją wyższość nade mną. Chciał pokazać innym, że ma nade mną nieograniczoną władzę, I że należę do niego.

Znów zebrało mi się na wymioty, które z trudem powstrzymałem. Jestem pewny, że jeśli to możliwe, pobladłem na twarzy jeszcze bardziej.

Właśnie taki czeka mnie los.

Byłem świadomy, że w każdej chwili mogę dostać ruji. Zapewne teraz będę miał je nieregularne. Przez tyle lat miałem wyciszoną wewnętrzną omegę, że obecnie mój stan zdrowia może się bardzo pogorszyć.

Ważne, że moja rodzina jest bezpieczna.

Uśmiechnąłem się, ale moje oczy się zaszkliły.