kırmızı|texting

2

marcy aryan-kalbin yok mu
"böyle aşk olur mu, hiç kalbin yok mu senin?"

not: bölümde AYLAR OLMUŞ kitabından spoi var önce AYLAR OLMUŞ'U OKUYUN❤️

parla (arslan) kayhan

"demirler gelmek üzeredir." dedi babam heyecanla. tebessüm ettim. demir abi, kaan ve cem abi geleceklerdi. kaan'la yaşıt gibi bir şeydik. kaan 24, ben 21 yaşındaydım. cem abi 30, demir ise 27 yaşındaydı.

demir'e abi demek gücüme gidiyordu.

demir her zaman gizemli takılırdı. mesela ailesi hakkında hiçbir şey bilmezdik. o da bahsetmezdi zaten. 15 yıldır tanışıyorduk. annem öldükten sonra babam futbolu bırakıp bir kulüpte antrenörlük yapmaya başlamıştı. annem öldüğünde ben daha 3 yaşındaydım. annemden sonraki 3 yıl boyunca asla konuşmamışım. babam beni bir sürü doktora götürmesine rağmen konuşmamışım. fakat bir gün demir yeni kayıt olmuşken onu izlediğimi fark etmiş. benimle konuşmaya başlamış ama ben ona cevap vermemişim. tam gideceği sırada konuşmaya başlamışım.

yani kabul ediyorum, bu biraz tuhaf. mesela babam, ilk demir'le konuştuğum için ilk dönemler demir'e fazladan koşu veriyormuş. kıskanmış yani.

ben tabakları yerleştirirken kapı çaldı. "aha geldiler!" dedi babam heycanla. gülümsedim. "hoş geldiniz çocuklar." dedi babam. "hoş bulduk acar abi." dedi kaan. "hoş geldin doğum günü çocuğu." dedi babam demir'e takılarak. demir babamı sevdiği için göz deviremedi. ben deseydim gözlerini devirir, 'ben artık yaşlandım' derdi. "naber bücürük?" dedi kaan bana takılarak. "sensin bücürük!" dedim sahte bir sinirle. "hadi sofraya geçin, yemekler ben yaptım!" dedim neşeyle. babam tebessüm etti. demir ise bana takılarak, "sonra zehirlenmeyelim." dedi. ciddi olmadığını bilsem de yine de üzülmüştüm.

sofraya oturduğumuzda demir ikinci tabağını almak için tencereye uzanırken ben tencereyi alıp kendime çektim. kaşlarını çatmış bana bakıyordu. "zehirlenmeni istemem." dedim imayla. alayla gülümsedi. "parla." dedi babam uyarırcasına. ofladım ve tencereyi geri yerine koydum. babam bana gülümsedi.

demir de bıyık altından gülümsedi. "evet gençler, bugün ne içelim?" dedi babam yemeğini bitirdikten sonra. "şarap." dedi demir.

babam başıyla onaylayıp dolaptaki şarabı çıkartmaya gitti. ben de o tabakları toplamaya başladım. "yardım edelim mi parla?" diye sordu cem abi. "gerek yok abi." diye mırıldandım. tabakları tezgaha koyacağım sırada demir fısıldayarak "yardıma geldim." dedi. korkuyla tabakların yarısını yere düşürdüm. "PARLA??" diye bağırdı babam telaşla. "hallediyoruz acar abi!" diye bağırdı demir de. ofladım. "öyle sessiz sessiz gelinir mi!" dedim sitemle. demir gülümsedi. ben camları toplamak için yere eğildiğimde demir de benimle birlikte yere eğildi. "dikkatli ol, cam batmasın." dedi.

demir böyle ilgili davranırsa ben ohooooo...

19.8.23'