kırmızı|texting

55

kalben-haydi söyle
"seni gördüğüm zaman dilim neden tutulur?"

demir çetin

"merhaba domates, merhaba tatlım." dedi parla ve domates'in başını okşadı. domates halinden gayet memnundu. ardından bana bakıp gülümsedi. çantasıyla market poşetlerini yere bıraktı ve bana sarıldı.

hızla onu sarıp sarmaladım. "birileri beni özlemiş." diye mırıldandım saçlarının kokusunu içime çekerken. "seni özledim." dedi. geri çekilip onu öptüm. o da karşılık verdi.

"ee ne yiyelim?" dedi. sırıtarak "birlikte hazırlayalım." dedim. saçlarını toplayarak mutfağa girdik.

"babam gece 12'den önce evde olmamı söyledi." dedi. "bırakırız bebeğim. problem değil." dedim ve buzdolabının kapağını açtım. parla ise sandalyeye oturmuş elma kemiriyordu.

"bugün buse bana soğuk davrandı." dedi hüzünle. kabakları tezgaha koyarken "neden?" diye sordum. "yavuz'a kötü davranmışım. bencilmişim. insanları yara bandı olarak kullanıyormuşum." kaşlarımı çatıp ona döndüm. gözleri dolmuştu. çömeldim. onunla aynı boydaydık. "senin bu yüzden mi canın sıkkın?" diye sordum. başını 'evet' anlamında salladı. hemen ona sarıldım. gözyaşları boynumu ıslatıyordu. saçlarını okşadım.

"buse önce kendisine baksın. salak." diye mırıldandım. "arkadaşım yok demir." dedi çaresizce.

hemen yüzünü avuçlarımın içerisine aldım. "hayır güzelim. berkay, buğra, cemre, kaan hepimiz senin arkadaşınız." dedim ve alnını öptüm. "hayır demir, hayır. berkayla buğra benim kuzenim. cemre ile yakın değiliz. kaan da senin arkadaşın. benim hiç arkadaşım yok." dedi.

bu konu onu gerçekten üzmüştü.

"eminim zamanla bir sürü arkadaşın olur parla." dedim ve ona sarıldım. ağlaması geçene kadar sarıldık. ardından akmış rimeliyle bana baktı. "demir sen benim başıma gelen en güzel şeysin." dedi.

salak gibi sırıttım.

"salak sevgilim benim." dedi gülerek ve beni öptü.

"hadi yemeğimizi yapalım." dedi ve birlikte yemek yaptık.

iki tane film izledik. gece 11:30 gibi de parla'yı evine bıraktım.

aşıktım, hem de çok.

yarın okullar açılıyor neeee
10.9.23'