Zorlandım. Çok zorlandım. Dibi gördüm. Hiç ışık olmayan sokaklarda gezdim. Umudun olmadığı havayı soludum. Uçurumların kıyısında dolaştım. Hüznün, özlemin, acının olduğu zamanlarda yaşadım. Düştüm. Uzunca bir süre gözlerimi açmadım. Tepki vermedim. Durdum ve her şeyi sadece dinledim. Sonra suskunluğumun içindeki çığlıkla birlikte gözlerimi açtım. Kalktım... Her şeyi geride bırakacağıma söz vererek yürümeye başladım. Geçmişin ağır yükünü omuzlarımdan aşağı bıraktım. Çok geç kaldım belki ama daha geç olmasına izin vermeden kendimin farkına vardım. Şimdi tüm yaşadıklarıma teşekkür ediyorum. Çünkü onlar sayesinde bugün dünden daha güçlüyüm. Bir daha düşmem diyemem ama bir daha düştüğümde daha kısa sürede kalkacağıma eminim.
Teşekkürler kendim...
-Bülent Erdal
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kafandaki Sesleri Susturmaya Çalışmak?
Poesía13 Bölümden oluşan ruhsal intiharın yazılara dönüştürülmüş hali. Unutmayın. Çok düşünmek, sevmek, sevilmek, yaşamak, sevilmemek. Hepsi ruhsal intiharların içinizdeki oluşumudur. Siz, siz olun. Çok düşünmeyin. İyi geceler, mümkünse.
