28 reasons • yeonbin

34

"Günaydın sevgilim." kollarını ona sırtını dönmüş bedene iyice dolarken açıkta olan omzuna küçük bir öpücük kondurdu ve Yeonjun'un mırıltılarını duyunca güldü. "Biraz daha uyuyalım." dedi homurtuyla. "Olmaz bugün Winter ve Karina'ya sözümüz var kalkmamız lazım." Yeonjun uyanmak istemediğini açıkça belirtip iyice Soobin'e yapışırken, Soobin güldü ve bir kez daha omzundan öptü. "Ben kalkıyorum sen de uyanıp gel."

Kollarını çekti ve kalkmaya çalıştığı an Yeonjun ona doğru dönüp tekrar kendine doğru çekti. Başını Soobin'in boynuna sakladı ve kollarını beline sardı. Soobin'in üzerinde kıyafeti olmadığından vücudunun sıcaklığını doğrudan hissediyordu. "Beş dakika daha böyle kalalım sonra kalkarız söz." sesinden uyku akıyordu ancak yine de Soobin'i ikna etmeye çalıştı.

"Tamam." Soobin gülerek Yeonjun'un saçlarını karıştırdı ve gözlerini kapatıp nefes seslerini dinlemeye başladı. Gece uyuyamayınca aklına ilk gelen fikir Yeonjun'un nefes seslerini dinlemek olmuştu ve garip bir şekilde bunu yapmak rahatlamasını ve uykusunun gelmesini sağlamıştı. Şimdi de aynı etkiyi görüyordu.

Kafası yana düştüğünde gözlerini açtı ve şaşkınca etrafına baktı. Ne zaman uyuduğunu bile bilmiyordu. Yeonjun hala kolları arasındaydı ve akşama kadar uyanmayacakmış gibi derin uyuyordu. Gülümseyerek yanağına tüy kadar hafif bir öpücük kondurdu ve uyanması için yüzüne üfledi. Ancak bu Yeonjun'da hiçbir etki göstermedi.

"Uyansana." hafifçe dürtünce Yeonjun mırıldandı ve zar zor bir şekilde gözlerini açıp Soobin'e baktı. "Ne oldu?" dedi merakla. "Uyanmamız gerekiyor."
"Ben bugün dünyada yokmuşum gibi davransak olur mu? Uykum var."

Tam arkasını döneceği sırada Soobin tarafından durduruldu ve yüzünü ağlar gibi yaptı. "Bugün kalk yarın istediğin kadar uyursun." iyi bir anlaşma olduğunu biliyordu ancak parmağını kıpırdatacak kadar bile hali yoktu. "Tamam sen git geleceğim bu sefer söz."

Soobin'in şüpheci bakışlarını yakalayınca samimi görünmeyi umarak gülümsedi. "Gerçekten bak."
"İyi tamam ben kahvaltı hazırlamaya gidiyorum, on dakika içinde kalk."

Kafasını salladı ve Soobin'in yataktan kalkıp dolabın önüne geçerek kıyafet aramaya başlamasını izledi. Bu bir bahaneydi. Sadece vücudunu süzüyordu. Çoğu zaman Soobin'in gerçek bir heykel olduğunu düşünüyordu. Özellikle de üzerinde kıyafetleri olmadığı zamanlar.

"Bana baktığını biliyorum." dedi Soobin dolaptan aldığı tişörtü üzerine geçirirken. Yüzü Yeonjun'a dönük olmasa da sesinden güldüğü anlaşılıyordu. Eline ilk geçen iç çamaşırını giydi ve hemen ardından şort da giyerek Yeonjun'a döndü.

"Sapık gibi beni izliyorsun." Yeonjun gülerek omuz silkti. "Amacın zaten seni izlememi sağlamak değil mi?" dedi imayla. Soobin'in sırıtışını görünce daha da çok güldü. "Hiç de bile." dedi ve az önce kalktığı yatağın tekrar başına geçerek Yeonjun'un burnunu sıktı.

"On dakika, unutma."

Yeonjun sadece kafasını sallamakla yetindi ve Soobin'in odadan çıkışını izledi. Soobin'in heykel olduğuna dair düşünceleri gittikçe büyüyordu. Üstelik sadece heykel olması değil, onunla ilgili her şey zihnini kaplıyordu. Her geçen gün zihninde Soobin'le ilgili bir sürü yer oluşuyordu ve bundan hiç de şikayetçi değildi.

Gözleri kapanacağı esnada kendini tokatladı ve yataktan kalkmaya çalıştı. Bunu başarırsa madalyayla taçlandırılmak istiyordu. Madalya yerine Soobin'i de kabul edebilirdi.

**

erkek sus sadece dinle

karina: gec kalmayı nasıl basardınız
sadece bi soru

soobin: gec yattık
yeonjun da uykusunu alamadı
uyanamadı o yüzden.
birini öldürüceksen beni öldür
uyumamasındaki sebep benim💪

hueningkai: günaydın uyanır uyanmaz cinsel faaliyette bulunduklarını ögrendim bu serefi neye borcluyum kendimi öldürücem

karina: BAYILICAMMSIMDI

winter: kacta cıkıcaksınız evden
bi faaliyet daha kaldıramam.
adam akıllı gelin

soobin: biraz kırıcı oluyosunuz.
ben öyle biri miyim
sorumluluk sahibiyim bi kere
daha fazla gec kalmadan getiricem yeonjunla kendimi size

karina: sorumluluk sahibiyim mi dedi
sabah sabah güldürdü ya

soobin: cok ayıp ediyosun kelebegim.

karina: yok

soobin: tamam...

winter: napıyosunuz simdi

soobin: kahvaltı
yeonjun anca kalkıp geldi sagolsun
simdi de yemek yiyo
onu da bi saatte yese
bu hızla bi saatte giyinse
bi de bi saatte evden cıksak

karina: sene sonuna dogru görüsürüz herhalde

soobin: AMK

hueningkai: ben bile uyandım bunlar hala evden cıkamamıs

winter: kendisine bile demesi cok ironik

hueningkai: kendimi severim ama dogruyu da söylemem lszım canım.
bizde yanlıs olmaz bu sekilde

karina: nolur daha fazla konusmayın
günlük sohbet kotam dolarsa günün ortasında sessizlesmem ve ölmeyi beklemem gerekicek
bunu bana yapmayın

winter: sosyal pilinin bittigi an cok komik olmuyo mu amk windows gibi kapanıyo

soobin: AMK EVET
bi kere kafede bi sey konustugu sırada pili bitti öylece bosluga daldı
dürtüyom dürtüyom cevap yok
bitkisel hayata gecti sandım

karina: keske gecseymisim...

hueningkai: ben alıstım artık
ilk tanıstıgımız zaman bi korktum ama yalan yok
kafayı sıyırdı sanmıstım amk
cok korkunctu

winter: herkese travma yasatmıs
saka gibi

karina: özür dilerim beni biraz sever misiniz aglicam.

soobin: tamam tamam aglama hadi
biz yemegi bitirdik
yeonjun hazırlanıcak simdi
bi saate falan sizde oluruz karina

karina: tamamdır
bekliyorum

winter: ben de cıkıyorum simdi askım

karina: tamammm dikkatli gel🥺

winter: tamam🥺