6. Bölüm.

155 9 2
                                    

Keyifli okumalar.

Oy vermeyi unutmayın.

-------


Dudaklarım onun dudaklarının üstündeydi. Dudaklarımız, birbiriyle buluşmuştu. Bu bana ne güzel, ne kötü hissettiriyordu. Arada kalmıştım.

Gözlerim yavaşça kapandı, kendimi ona bırakmıştım. Patronumla öpüşüyordum. Nefret ettiğim adamla öpüşüyordum.

Dudaklarımdan hafif bir inilti çıktı, ne yapıyordum ben? Aptal mıydım?

Geri çekildim hemen. Annemin bize bakan, çatık kaşları ve sert bakışlarıyla karşılaştım. Kıvanç da üzerimden geri çekildi. Üstümdeki kıyafetleri düzelttim. Anneme bakmaya başladım, dudaklarım aralandı;

"Çok özür dileriz anne." diye mırıldandım.

"Anlıyorum kızım. Uyuyun isterseniz?"

Kafamı onaylayarak salladım. Kıvanç'a baktığımda, cebinden sigara paketini çıkartıyordu. Bakışları benimle buluşunca, içeri geçmemizi söyledim. Dudaklarını yaladı, kafasını onaylayarak salladı.

Elimdeki bardağı tezgaha bıraktım. Hızlı adımlarla, annemin yanından geçerek odaya ilerlemeye başladım. Hızlı bir şekilde merdivenleri çıkmaya başladım. Bu bana bir günü hatırlatıyordu. Ama anılar, zihnimde kaybolmuştu.

Odaya geldiğimde kapıyı açıp, arkamdan kapatıp kapıya yaslandım. Derin nefesler almaya başladım, gözlerimi yumdum. Kafamı yukarı kaldırdım. Ben ne yapmıştım?

Rezil olmuş gibi hissediyordum. Kalbim ağrıyordu. Korkuyordum.

Korkuyordum, öyle çok korkuyordum ki; ona aşık olmaktan...

İçimde ne bir duygu, ne de bir his vardı. Sadece korkuyordum. Kalbim ağrıyordu, anlamsız sızılar hapishanesindeydi kalbim.

Şuan öyle rezil hissediyordum ki. Ölmeyi dileyebilirdim.

Umarım, en kısa sürede ölürdüm.

Düşünceler içerisinde kayboluyordum. Kalbim sızılar içerisinde, aklım anlamsız düşünceler içerisinde.

Bu muydu korku? İnsan birisine aşık olmaktan korkar mıydı hiç? Ben korkuyordum. Çok korkuyordum. Nefret ettiğim adama, aşık olmak iticiydi.

Babama ihanet edemezdim.

Babamın hayatını karartan ailenin çocuğuna, aşık olamazdım.

Hayır baba; sana ihanet etmeyeceğim.

Üstümü değiştirmem gerekiyordu. Masanın hemen yanına bıraktığım bavuluma ilerledim. Bavulumu açıp, içerisinden rahat olan pijamalarımı çıkarttım.

Pijamamı elime alıp kapıya ilerledim, kapıyı kilitledim ve üstümü çıkartmaya başladım. Üstümü çıkarttıktan sonra, hızlı bir şekilde pijamalarımı giydim. Çıkarttığım kıyafetleri katlayıp dolaba yerleştireceğim sırada kapıyı birisi tıklattı. Kıvanç olmalıydı.  Kıyafetleri dolaba yerleştirdikten sonra, ilerleyip kapının kilidini açıp kapıyı Kıvanç'a açtım.

"Girebilir miyim?" diye sordu. Yaramazlık yapıp, pişman olmuş çocuklar gibiydi.

Ne kadar, beni öptüğü için kızsam da bu haline güldüm. "Başka nerde kalabilirsin ki? Araba da mı uyuyacaksın?"

Onunda dudaklarında hafif bir tebessüm belirdi. "Doğru haklısın, aynı yatakta yatacağız o zaman?"

Dudaklarım da ki gülüş anında silindi.

Çevirmen | +18Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin