THE Shadow

Bölüm 5

Galerinin sessizliği içinde adımlarımı atıyordum, yorgunluğunun yükünümi sarmasıyla birlikte. Esrarengiz tabloyu tekrar hatırlayarak, onun gizemi peşimi bırakmıyordu. Yavaşça yaklaştım ve manzaranın üzerine diktim. O siyah gölge, oradaydı, gerçek dünya gözetliyormuşçasına. Gergin bir anın ardından cep telefonumu çıkardım ve arkadaşlarıma yazmaya başladım.

"Merhaba arkadaşlar. Hatırlarsanız, dün galeride esrarengiz tablodan bahsetmiştim. Bugün tekrar geldim ve bu sefer durum daha da tuhaf. Gölge sanki gerçekten değişiyor gibi hissediyor. Üzerine yaklaştığımda sanki o siyah varlıkları izliyormuş gibi geliyor. Anlatamayacağım kadar garip ve çıkıyor bir durumdayım "

Birkaç dakika boyunca telefonumun ekranına bakıyordum, beklemeye başladım.

Arkadaşlarımın yanıtları gelene kadar galerinin soğuk havasında, tuhaf bir gerilimle dolu bir anı yaşandı. Birkaç dakika boyunca bekledim, galerinin soğuk havasında, tuhaf bir gerilimle dolu bir anı yaşarken.

Birden telefonum titredi ve arkadaşlarımdan birinin tuhaf bir dilde yazılmış mesajı belirdi: "Esafse aejsf jaf ealdk... Alex, bu cidden ürkütücü. Seni takip eden bir şey olabilir mi?" Gözlerimi büyük bir şaşkınlıkla mesaja diktim. O an sanki bir türlü çözülemeyecek bir şifreyle karşı karşıya kalmış gibiydim.

Diğer bir arkadaşımın mesajı daha da tuhaftı: "Karakterlerin bir araya geldiği bu düşlemde varlıkla iletişime geçebilirsin. Ama dikkat et, gölgenin ardındaki gerçeği öğrenmek senin için tehlikeli olabilir." Gözlerimi mesajın üzerinde gezdirerek tuhaf bir ürperti hissettim. Bu nasıl olabilirdi? Arkadaşım sanki rüyalarıma bile girebilmiş gibi hissettiriyordu.

O sırada aniden telefonum çaldı ve ekranda "Michael" adı belirdi. Michael, yakın arkadaşımdı ve aynı zamanda beni galeriye getiren kişiydi. Heyecan ve merakla çağrıyı yanıtladım. "Merhaba, Alex. Seni aramaktan üzgünüm ama seni tanımadığım biriyle konuşmam gerekiyor gibi hissediyorum." Michael'ın sesinde tedirginlik vardı.

Gözlerim genişledi ve tüylerim ürperdi. "Nasıl yani? Kim hakkında konuşuyorsun?" diye sordum, bir yandan da arkadaşlarımın mesajlarını hatırlıyordum. Michael'ın yanıtı ise beni daha da endişelendirdi: "Galeriye geldiğin gün, gözlerini tabloya diktiğin anda, seni izleyen biri vardı. Ben de araştırdım ama kim olduğunu bulamadım. Alex, gerçekten korkunç bir şey olabilir, dikkatli ol."

Sanki etrafımdaki her şey yavaşlamıştı. Ne olduğunu anlamaya çalışıyordum ama bir yandan da içimdeki endişe büyüyordu.Michael o müzeye gelmemişti. Gözlerimi fotoğrafını çektiyim tabloya çevirdim ve sanki o siyah gölge daha da yaklaşıyormuş gibi hissettim. İstemsizce nefesimi tuttum.

Michael'ın sesi daha da ciddi bir tonla devam etti: "Alex, o bilinmeyen adamla iletişim kurman gerekebilir. Gölgenin sırrını çözmek ve içindeki karanlığı aydınlatmak için. Ama her adımını dikkatlice atmalısın. Unutma, bazı gerçekler öğrenilmez, onlar seni bulur."

Telefon konuşmasının ardından, galerinin sessizliği içinde tek başıma kaldım.