Killer | Hwang Hyunjin

-5. Bölüm-

-5 gün sonra-

Momo'nun içimde yakmaya başladığı ateş hala yanıyordu. Ne kadar denersem deneyeyim sönmüyor, ona ihtiyacım olduğunu hissettiğim her an daha da yakıcı bir hale geliyordu.

Uyandım uyanalı yatakhaneden çıkmamıştım, kızların söylemine göre okulda bizim dışımızda kalan birçok kişi vardı. Belki aralarında tanıdıklarım bile olabilirdi ama kalkacak güç ve dermanı kendimde bulamamıştım. Oysaki ilk uyandığımda yürümek için can atıyordum...

Kızlar ilk şoklarını benden önce anlattıklarından iyi durumdalardı. Hatta düzelteyim bana göre iyi durumdalardı. Momo bir arada olan kalplerimizin tam ortasına bir çakmak atıp gitmişti... Kızlar o ateş ile yaşamayı benden önce öğrenmiş gibi görünüyorlardı.

"Yujin hadi aşağı gel. Yemek yiyeceğiz."

"Siz gidin Yeji, ben yemeyeceğim."

"Hayır Yeji gitme bir yere! Yujin'de bizimle gelecek! Momo hala bizimle tamam mı!? Biz hala dört kişiyiz, sadece Momo bir yolculuğa çıktı. Sesini duyamıyoruz, dokunamıyoruz diye gerçekten ölmesine izin mi vereceksin Yujin?"

Lisa'nın yıllar önce babaannesi vefat etmişti. O babaannesine çok bağlı bir insandı bu yüzden onun ölümü Lisa'yi çok etkilemişti. Bende ona buna benzer şeyler söylemiştim...

<<>><<>><<>><<>><<>><<>><<>><<>><<>>

"Aaa hadi ama Lisa hala yataktasın!"

"Gelmek istemiyorum Yujin."

"Bak babaannenin ölümü seni çok zorladı. Anlayamam ama empati kurabilirim. Sen böyle yaparak onu gerçekten öldürüyorsun bence."

"Ne demek istiyorsun, anlamıyorum."

"Sesini duyamıyorsun, dokunamıyorsun, kokusunu içine çekemiyorsun diye gerçekten ölmüş mü oluyor? İnsan üç kez ölür Lisa... Bir fiziki ölümdür, kalp senin için çalışmayı bıraktığında fiziken ölmüş olursun. İki sevdiklerinin seni unutmasıdır, onların kalpleri seni unuttuğu an ikinci kez ölürsün. Ve üç bu çok acı vericidir bence... Sevdiklerinin senin yüzünden ağlaması ve üzülmesi... Üzüleceksin, ağlayacaksın ama onu da üzecek kadar ağlamamalısın Lisa... Onu acı çektirerek öldürme lütfen."

Bir anda göz yaşlarını sildi karşımda. Sonra bana baktı ve sıkı sıkı sarıldı, yine ağlıyordu ama ne demek istediğimi anlamıştı bu yüzden dilediği kadar ağlayabilirdi.

"Babaannem sadece fiziken gitti benden... O hala benimle... O asla ben tarafından ikinci ve üçüncü ölümün nasıl bir şey olduğunu bilmeyecek."

<<>><<>><<>><<>><<>><<>><<>>

Lisa ve Yeji umutlu gözlerle bana bakarken, Momo'nun onları üzmemi istemeyeceğini düşündüm.

"Peki sizinle aşağı ineceğim."

Kızlar karşımda buruk bir tebessüm ile bana bakarken yataktan çıktım ve saçımı topladım.

"Kızlar bir şeyler soracağım size."

"Sor tabi güzelim."

"Buradan kurtulmak için telefonları kullanmayı denediniz değil mi?"

"Evet hatta bin defa her yerde denedik. Çekmiyor lanet şey."

"Tahmin ettiğim gibi. Peki bir çıkış aradınız mı, belki vardır."

"Her yere baktık, hatta Yeji ve birkaç kişi tekrar tekrar baktılar ama bulamadılar."

"Anlıyorum. Ailelerde umudu kestiler yani bizden?"

"Tahminimizce öyle..."

Yeji'nin cevabından sonra hiçbirimizden ses çıkmadı. Annem ve babam benden bu kadar çabuk vazgeçecek insanlar değillerdi... Onlar eminim ki bir yol bulup beni ve kızları kurtarırlardı.

<<>><<>><<>><<>><<>><<>>

-414 kelime~

Yujin bir şey diyeyim mi? Annen ve baban seni anca rüyanda kurtarır 🥰🤭

JDSDJSMDJWMDJ

Bir tık acımasız oldu sanki- 🤏🏼
Ehehehehe

Simdik sizden yine minicik bir isteğim var 🤏🏼

Benimle ilgili sevdiğiniz bir şey yazmanızı rica edeceğim <333
Ve de sizinle olan anılarımızdan (iyi kötü farketmez) sevdiğiniz bir tanesini anlatabilir misiniz acabawwww 🤏🏼😭. Bunları da diğer çalışmamızda paylaşmak istiyoruğmmm.

Şimdiden çok çok teşekkür ederimmm

Niyseeee
Sizi seviyoreeemmmmm

Hyunniemm

seungh3ll

Rosie_qt52

Tugbawqss

Hyunjin ve Yujin'imiz ile kalın
Bababababaaaayyyyy