Killer | Hwang Hyunjin

-12. Bölüm-

"Felix neredesin! Bak eğer o katil bozuntusu sana bir şey yaptıysa-"

"Abi sus!"

"Felix! Sen beni delirtmeye mi uğraşıyorsun?"

"Minho, gerçekten biraz sessiz olur musun? Herkesi başımıza toplayacaksın!"

"Katil ve kardeşim iş birliği yapmışken nasıl sakin olabilirim!"

"Yeon-ah, güzelim özür dilerim... Ani bir sinir ile-"

"Her neyse işte Minho, boşver önemli değil."

Kolumu Yeon-ah'a doladım. Felix ikimizide çok yıpratmıştı... Daha geçen gün katil hakkında bilgi edinmeye çalışırken kardeşimin katil ile iş birliği yaptığını öğrenmek ve istemeye istemeye dahi olsa ona yardım etmek çok zoruma gidiyordu ama onu korumak zorundaydım...

"Kaç gündür onunla çalışıyorsun?"

"Yedi gün oldu sadece..."

"Yani... Sana bir çıkış yolu vesayre göstermedi değil mi?"

"Abi..."

"Bana cevap ver."

"Alt katta bir oda var, eski eşyaların konduğu. Bir koltuk, birkaç sıra, iki kırık sandalye ve..."

"Ve?"

"Ve cesetler var..."

Yeon-ah'ın bir anda gerildiğini hissettim, kollarıma değen kolları bir anda soğumuştu, o korkuyordu... Bense ne hissettiğimi bile bilmiyordum ki.

"Cesetleri oraya koyduruyor... Adamlar gelip oradan alıyorlar."

Gözlerimin içine bakan gözleri bir garipti... Bir şeyler vardı sanki.

"Abi..."

"Felix beni korkutuyorsun..."

"Diğerlerinin yanına gitmen gerekiyor... Ben istemiyorum, o istiyor. Ve eğer seni göndermezsem o beni gönderecek. Ben ölmek istemiyorum."

"Ne saçmalıyorsun sen! Ben böyle bir şeye karıştığını öğrendiğim dakikadan beri neler yaşıyorum içimde haberin var mı senin!? Seni korumak, kurtarmak için elimden geleni yapmaya hazırken bana bunu yapamazsın, yapmayacaksın değil mi..?"

"Ölmek istemiyorum..."

"Beraber çalışabiliriz! Seni yalnız bırakmamak için elimden geleni yapıyorum farkında değil misin!?"

"Felix... Abine bunu yapamazsın..."

Felix yüzündeki garip ifade ile gözlerimizin içine bakıyordu. Gözleri... Çok soğuktu, çok boştu...

"Felix hayır..."

Eli yavaşça beline gitti. Elinde küçük bir tabanca vardı... Bu, bu benim kardeşim değildi. O masumdu! Benim kardeşim masumdu, bu Felix değildi, hayır!

"Felix yanlış yapıyorsun!"

"Yaşamam gerekiyor, ben ölemem abi. Bu yüzden siz ölmelisiniz..."

Tabancayı ilk Yeon-ah'a çevirdi. Yeon-ah'sa elini kaldırdı.

"Madem öldüreceksin, sevdiğim adamla vedalaşmama izin ver..."

Felix tabanca ile beni işaret edince Yeon-ah bana döndü. Yüzünde buruk bir gülümseme vardı...

"Ölene kadar seni sevmiş oldum işte..."

"Yeon-ah saçmalama..."

"Kendimi sevmeme, sevginin ne olduğunu öğrenmeme sebep olduğun için teşekkür ederim sevgilim..."