-3. Bölüm-

381 26 250
                                    

"N-Nefes alıyor mu?"

"O da mı öldü!?"

Ay hadi ama öldükten sonra dışarıdan gelen sesleri duyabiliyor muyduk? Ben kimsenin arkamdan ağlamasını dinlemek istemiyorum. Benim ruhuma yazık değil mi?

Bir dakika ya... Ben yaşıyor muydum şuan!? Ah bende neden garip hissediyorum diyordum. Ben en son vurulmuştum... Büyük ihtimal hissettiğim şey acıdan ibaretti.

Gözlerimi açmayı denedim ama olmuyordu. Aish uyanığım ben! Ağlamayın başımda rica ediyorum.

Ben kendi kendime sinirlenirken birden elimi biri tuttu. Sıcak ve kuru bir eldi bu. Ben şuan hastanede miydim!? Umarım benim gibi herkes kurtulmuştur. Beni kim hastaneye getirmişti acaba veya elimi tutan el kime aitti? Kafamdaki soruları sormam gerekiyordu ama gözümü bile açamıyordum

Elimi tutan kişi yavaşça bileğimi tuttu ve biraz bekledi. Sonrasında ise kahkahalar atmaya başladı... Bu kişi Yeji'den başkası değildi...

"Lisa! Yaşıyor!"

"N-Ne yaşıyor mu!? Yujin..."

Hadi ama benim gözlerimi açmam lazımdı.

"Bekle hemen birilerini bulup geliyorum! Sen Yujin'in yanında kal bende onu taşıyacak birini bulayım."

"Peki."

Yanımda kalan kişi! Lisa'ydı. Yavaş adımlarla yanıma geldi ve adım sesleri durduğunda yanıma oturduğunu anladım. Ama bu hissiyat yatakta yatmak veya birinin yanına oturması gibi bir hissiyat değildi. Seslerden anlamıştım yanıma oturduğunu. Nerede uzanıyordum ben.

"Beni duyuyor musun bilmem Yujin... Ama ben-"

"İste burada Hyunjin."

Lisa bana ne diyecekti, Yeji neden Hyunjin'i çağırmıştı, ben neredeydim, şuan neler oluyordu!?

Aish gözlerimi açamasam bile bir tepki vermek istiyordum. Ama sanki vücudum felç kalmıştı. Hiç bir şekilde hareket edemiyordum.

"Hadi gidelim kızlar."

Yavaş yavaş merdiven iniyorduk. Hyunjin bana zarar vermekten korkutuğu için mi bilmem yavaş gidiyordu. Bir süre böyle ilerledik. Yavaş yavaş göğüsüme yakın bir yerde bir ağrı hissetmeye başlıyordum. Baya baya sızlıyordu.

Aklıma vurulduğum ilk an geldi. Aynı yer acıyordu. Ve sanırsam kızlarda bu yüzden bu kadar korkmuşlardı. Eminim ki ben sesleri duymadan öncede başımda konuşuyor, ağlıyorlardı. Peki ya Momo neredeydi..?

Hyunjin beni yavaşça bir yere bıraktı.

Hyunjin sınıf arkadaşımdı. Kendisi ile ortak yaptığımız bir ödevle samimileşmiştik. İyi bir insandı ve kendisini severdim. Eğer gözümü açabilirsem ona teşekkür edecek ve güzel bir hediye alacaktım.

"Kızlar beni buraya da soktunuz ya... Ne diyeyim size."

"Hyunjin farkın da mısın bilmem ama okula silahla saldırdılar. Girmedikleri, çıkmadıkları yer kalmadı. Hem okul diye bir yerde kalmadı... Yani demek istediğim kızlar yatakhanesine girmende şuanlık bir sıkıntı yoktu-"

"Ama artık var. Sözünü böldüm özür dilerim Yeji."

"Hyunjin bir daha girmez zaten Lisa'm. Sen sıkıntı etme. Hem zaten şuanlık dedim ya."

"Eh artık ben gideyim. Görüşürüz kızlar."

"Görüşmek üzere."

"Görüşürüz."

Sonra bir kapı sesi duyuldu. Hyunjin odadan çıkmıştı. Yeji yatakhane falan demişti. Bu da ne demekti...

<>><<>><<>><<>><<>><<>><<>><<>><<>>

~410 kelime~

Tugbawqss aşk karım için yazdım bu bölümüğğ. Demiştim sana iyikimmm "Sözüm söz"
Aslında ders çalışacaktım yarınki sınavım için. Ama sonra hemen bir bölüm yaz dedim. Bölüm yazarken ara verdim baya ama olsun djsdjsnejej

Niyseee
SIZI SEVİYOREMM

TEMIZ KALPLERININ GUZELLIGI YUZLERINIZE VURMUSZSS <333

Killer | Hwang Hyunjin Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin