Killer | Hwang Hyunjin

-1. Bölüm-

Ahh ders dinlemeyi ve çalışmayı severim. Ama bu tarihçi yüzünden dersten soğumuştum! Saate bakmaktan ve zilin ne zaman çalacağını hesaplamaktan beynim akacaktı ki zil çaldı! 'Güle güle şekerim! Bir daha derse gelme lütfen.'

"Ay Yujin beynim yerin de mi bir baksana."

Ahh canım sıra arkadaşım ve de arkadaş grubumdaki en yakın hissettiğim kişi olan Yeji... Kendisi tam bir sözelciydi ama tarihçi sağolsun o bile dayanamıyordu bu eziyete.

"Yerinde Yeji'cim yerinde."

"Kızlar!"

Bize doğru koşan Lisa'aya döndük bir anda. Bu güzellikte grubumuzun neşe kaynağıydı. Arkasından gelen Momo'nun surat ifadesine bakılırsa kıza yine zorla bir şeyler aldırmıştı beleşçi. Hepimizin maddi durumu normalin üstündeydi ama Lisa beleş olan her şeyi daha çok seviyordu. Onun elinde olan para bu yüzden hep bizden fazla olurdu. (Detayı farkeden olur mu!?)

"Momo, yine aynı olay mı?"

"Aish evet! Bak şimdi Yeji, biz sınıftan çıktık sizin yanınıza geliyorduk. Bu akıllı kantini görünce daldı birden içeri. Eee ne olacak bende peşinden girdim mecbur. Sıraya girdi beni de bırakmadı ,ikimiz sıradaydık. Sonra bana 'Kanka benim lavaboya gitmem gerek sen benim sevdiğim çikolatayı biliyorsun alır mısın?' Dedi ve uçarak çıktı kantinden. Bende aldım aptal gibi. Sonra çıktım kantinden, bir baktım kapıda bekliyor. 'Neden gelmedin yanıma?" Dedim. Yüzüme baktı ve kahkaha atarak koşmaya başladı... Dolandırıldım ben!"

Biz kahkahalar atarken Momo yüz asıyordu. Ciddi olmadığını biliyorduk zaten ama Lisa dayanamamış olacak ki onun yanına gitti ve çikolatasını ikiye bölüp bir parçayı ona uzattı. Yeji'de ayağa kalkıp arkadan onlara sarıldı... İşte canım arkadaş grubum!

"Yujin davetiye mi bekliyorsun bize sarılmak için!"

Sıramdan kalktım ve gülerek onlara sarıldım. Ne olur hep beraber olalım kızlar...

"Yujin hanginizsiniz acaba..?"

Duyduğumuz ses ile ayrıldık birbirmizden. Nöbetçi öğrenci mi? Neden beni soruyordu ki?

"Yujin benim. Bir problem mi var?"

"Y-Yujin be çok üzgünüm ama..."

"Aish hiç bir şey anlamıyorum. Ne için üzgünsün?"

"Yujin, Soobin'i kaybettik... Onu son bir kez görmek istersin diye düşündü diğer arkadaşların. Aşağıdalar. Bu haberi vermek istemezdim... Üzgünüm..."

Duyduklarımı bir süre idrak edemedim. 'Soobin'i kaybettik..."

Göğsümün solunda bir ateş yanmaya başladı ve tüm vücuduma yayıldı...

"Yujin! Korkutma bizi ses ver ne olur!"

"M-Momo... Soobin'i kaybettik diyor..."

Momo gözünden akan bir damla yaşı sildi ve koluma girdi. Yavaş adımlarla yürümeye başladık. Bu sabahki konuşmalarımız son muydu yani..? Bir daha sesini duyamacak mıydım...

Aşağı geldiğimizde etraf çok karışıktı. Bağıran öğretmenler, sağlık çalışanları, bir şeyler görmeye çalışan öğrenciler ve... Ve Soobin'in arkadaş grubu...

Momo'nun kolundan çıkıp yavaşça onlara ilerledim. Soobin ve arkadaş grubu ile olan yakınlığımı bildikleri için beni gören yol açıyordu.

Hüngür hüngür ağlayan Taehyun'a sarıldım. O da hemen bana sarıldı...

"Ne oldu ona..."

"Onu biri öldürmüş Yujin! Kimseye zararı yoktu ki onun. Neden yaptılar bunu..."

Derin bir nefes aldı ve benden ayrıldı. Ardından kalabalığa döndü.

"Bunu her kim yaptıysa bulacağım! Duydunuz mu beni!? Siz onu benden aldınız ve bana eziyet ediyorsunuz. Bende size aynısını yapacağım!"

Ardında Beomgyu bağırdı.

"Onun size ne zararı vardı hmm? Söylesenize!"

Ardından yanıma adının Lia olduğunu bildiğim bir kız geldi.

"Yujin ben bir not buldum Soobin'in yanında. Diğerlerine vermeye çekiniyorum. Bende sana vermek istedim."

Onu kafamı sallayarak onayladım ve notu aldım. Çocuklar bağırırken notu içimden okumaya başladım.

'Aslında ilk kurbanım olman için bir neden yok sevgili Soobin. Sen herkese karşı nazik ve hoşgörülü olan biriydin. Ben hariç. Benimle konuşmaya çalışmadın bile. Beni tanımıyordun bile! Sen oyunun başlangıcı olacaksın buna mutlu ol bence!'

Bir anda vücuduma giren titreme ile orada öylece kalakaldım. Çocukların bağırmasından rahatsız olan öğrenciler dağılmaya başlarken bir anda notu bağıra bağıra okumam ile herkes olduğu yerde durdu.

" 'Aslında ilk kurbanım olman için bir neden yok sevgili Soobin. Sen herkese karşı nazik ve hoşgörülü olan biriydin. Ben hariç. Benimle konuşmaya çalışmadın bile. Beni tanımıyordun bile! Sen oyunun başlangıcı olacaksın buna mutlu ol bence!'

Sen şuan aramızdasın... Kendi yazmışsın nota be, o iyi biriydi ve sen bunun farkındaydın! Katil olma sebebin Soobin'in seninle konuşmaması mı!? Eğer onunla konuşmak istediysen yanına gitmen gerekirdi!"

Herkesin gözlerinden korku okunuyordu... Kimseden çıt çıkmıyor sadece gözler beşimiz üzerinde geziniyordu. Fakat bizim gözümüz yerde yatan Soobin'de, aklımızsa katildeydi...

<>><<>><<>><<>><<>><<>><<>><<>><<>>

SELAMLAAAARRRR
İLK BÖLÜM ILE KARŞINIZDAYIM!

Umarım bu kurguyu mantık hatası yapmadan bitiririm. Umarım yazım konusunda bir sıkıntı yaşamamam kitabin konusuna güveniyorum ama anlatımdan korkuyorum işte djsndsndsn

İlk bölümden ölüm mü olur derdim ama olurmuş fjsmhdsmdn
Kendinizi alıştırın daha çok kişi ölecek...

NIYSEEE SIZI SEVİYOREMMMMM
UMARIM SEVDIGINIZ BIR KITAP OLUR VE BEN ISTEDIGIM DESTEGI ALIRIMMMM <333

KENDINIZIIII COK SEVINNNNNN <333333