Fikrimin İnce Gülü ||Texting

1.8

Merhaba nasılsınız?

Evet bölüm yine gecikti bunun için hepinizden özür dilerim. Son zamanlarda hiçbir şey yapmak istemediğim için açıkçası bölüm yazmak da içimden gelmiyor. Sizi daha fazla tutmadan bölüme gönderiyorum.

Keyifli okumalar.

.

...

Vakit geçirmek için ailemin yanına gelmiştim. Uzun süre ayrı kalmıştık artık ayrı kalmamızın bir anlamı yoktu.

Abimle oturmuş kahve içiyorduk. Annemler işteymiş kardeş buluşması gibi olmuştu ama Zehra da uyuyordu.

"Sana seninle kurduğum hayalleri anlatayım mı?" Hüzünlü gözlerle abime baktım.

"Anlat abicim."

İkimizde koltukta yan dönüp bağdaş kurduk. Yüzlerimiz birbirine bakıyordu.

"O zaman beş yaşımdaydım. Bir gün annemle babam geldi. Dediler ki bir kardeşin olacak. O kadar çok sevindim ki her gün annemin karnını öper, okşar seninle konuşurdum. Hemen doğ ve benimle oyun oyna istiyordum. Cinsiyetini öğrenmiştik ben yine çok sevinmiştim. Çünkü benim bir prensesim olacaktı. Seninle oynayacağımız oyunları, yiyeceğimiz yemeğe kadar her şeyin hayalini kurardım. Benim prensesim oluyordu bundan daha güzel bir şey olabilir miydi. Sana elbiseler almıştık o kadar güzellerdi ki. Sonra senin doğduğun gün hepimiz yıkıldık. Hastanede annemle babam oturmuşlar ağlıyorlar. Kardeşim nerede dedim. Yok dediler melek oldu dediler. Doğru söylemişler benim küçük prensesim melek gibi bir kız olmuş."

Abimin akan yaşlarını sildim. O da benim akan yaşlarımı sildi.

"O zaman çok ağlamadım çünkü sen çok güzel bir yere gitmiştin yani o zamanlar öyle düşünüyorduk ama sana hayatı zindan etmişler. O zamanlar senin melek olduğunu düşünüp çok ağlamamıştım ama kardeşleriyle oyun oynayanları görünce çok ağladım." Derin bir nefes alıp konuşmasına devam etti.

"Sonra Zehra doğdu. O da gidecek diye kendimden bile korudum. Önce pek kabullenemedim sonra bunun bir hata olduğunu fark ettim. Onunla oyunlar oynadık belki ama benim küçük prensesim yoktu. Onunla hayalini kurduğum şeyleri yaptık belki ama benim küçük prensesim yoktu. Şimdi seni buldum ama tekrar gideceksin diye korkuyorum prensesim."

Abime yaklaşıp sıkıca sarıldım beline.

"Gitmem abim ben artık hep seninle olacağım."

Abimde kollarını bana sardı. Kaç dakika öyle kaldık bilmiyorum. Ayrılıp abime gülerek baktım.

"Hem nereye gidiyorum abicim daha seninle hayalini kurduğun şeyleri yapacağız prensim."

"Ama artık büyüdün benimle oynamak ister misin?

Masumca sorduğu soruya kafamı salladım.

"Tabi ki oynarım canım abim."

"Abin seni verene kurban olsun."

O dakikadan sonra kalkıp abimle yemek hazırladık. Beraber eğlenerek ilk defa bir şeyler yapmıştık. Tabi bu sırada Zehra uyanıp yanımıza gelmişti. Sonrasında beraber yemek yedik.

"Abla akşam buradasın dimi."

"Buradayım fındık kurdu."

Üç kardeş akşama kadar beraber oyun oynadık, film izledik. Yemekleri yine abimle beraber yaptık. Bu sırada kapı çaldı. Çalan kapıya gidip açtım. Annemle babam gelmişti.

"Hoş geldiniz." Neşeyle konuşmama karşılık şaşkınca baktılar benim burada olduğumdan haberleri yoktu.

"Hoş bulduk güzel kızım sende hoş geldin."