-"ඔප්පා ටේ නැගිටින්නේ නැද්ද..."
-"නැගිටියි ගායොන් අපි තව ටිකක් බලමුකෝ..."
ලගින් ලගින් කටහඬවල් වගයක් ඇහෙනකොට මම ඇස් අරින්න උත්සහ කරත් ඇස් වලට ඉදිකට්ටකින් අනිනවා වගේ රිදෙන්න ගත්තා...ඒත් වේදනාවෙන්ම ඇස් ඇරියත් ඇස් වලට එකපාරට දැනුන එලියට මම ආයෙත් ඇස්වහගත්තේ කෙඳිරිල්ලක් එක්කමයි... මන් හිතන්නේ මන් ගාව හිටපු අයට ඒක ඇහුනා...
-"ටේහ්යොනී ඔයා නැගිට්ටද..."
කව්රුහරි මගේ ඔලුව අතගාන නිසා මන් ඇස් ආයෙමත් අරිනකොට මම ලග හිටියේ ගායොන්..ඊට එහාපැත්තෙන් ජීන් හ්යොන් යුන්ගි හ්යොන් එක්ක හිටගෙන හිටියා....
-"දැන් කොහොමද ටේ ඔයාට..ඇගට අමාරුවක් දැනෙනවද.."
ජීන් හ්යොන් අහපු දේට උත්තරයක් දෙන්න තරම් මට ශක්තියක් නොතිබුන නිසා මම ඔලුව වැනුවා..මගේ ඇග ගොඩක් රිදෙනවා හ්යොන් දරාගන්න බැරි තරම්...
-"ව්..වතුර.."
මන් ඇහෙන නෑහෙන ගානට කියනකොට ගායොන් ඉක්මනින් බෙඩ් ටේබල් එක උඩ තිබුන වතුර එක හෙමින් හෙමින් මට පෙව්වා....
-"කුකී නිදි ටේ...ටිකක් විතර ඩැමේජ් එක වැඩී මම හිතන්නේ ඒක මලකඩ කාපු පිහියක්..දැන් බයවෙන්න දෙයක් නෑ...."
මම ඇද මිට්ටමට හේත්තු වෙලා හ්යොන්ලා දිහා බලන් ඉන්නකොට ජීන් හ්යොන් මගේ හැගීම් තේරුම් අරගෙන වගේ මට කියුවා....
-"ජීන් හ්යොන් අපී යමු එලියට.."
යුන්ගි හ්යොන් ජීන් හ්යොන්වත් ඇදගෙන එලියට ගියාම මම ඇස් දෙක පියාගත්තේ ඇස්වලට කදුලු උනන නිසයි...මට ඕන නෑ මම මේ තරම් දුර්වලයෙක් කියලා කවුරුත් දැනගන්නවට...ඒත් මට කරගන්න දෙයක් තිබුනේ නෑ මගේ ඇස්වලින් කදුලු ඔහේ ගලාගෙන ගීයා.....
-"ටේහ්යොනී ඔයාට පුලුවන් ඔයාගේ හිත නිදහස් වෙනකන් හැමදේම මට කියලා අඩන්න...මම ඔයාව අහගෙන ඉන්නම්.."
ගායොන් මගේ ඔලුව එයාගේ පපුවට තුරුල් කරගත්තම මම මගේ අත්දෙකෙන්ම එයාව බදාගෙන කෑගහලා ඇඩුවා...මට ඕන නෑ මේ විදියට අඩන්න කා ගාවවත්...ඒත් මට තවත් අහිමිවීම් දරාගන්න හයියක් තිබුනේ නැතී ගානයි....මම මොකුත් නොකියම ඇතී තරම් ඇඩුවා මගේ හිත හැදෙනකන්ම.....
YOU ARE READING
THE KILLER ||Completed||
FanfictionFull of loneliness This garden bloomed Full of thorns I bind myself in this sand castle What is your name Do you have a place to go Oh could you tell me? I saw you hiding in this garden And I know All of your warmth is real The blue flower your hand...