GÖLGENİN İNTİKAMI (ARA VERİLDİ)

8.BÖLÜM:SÜRPRİZ

Herkese selam!

Normalde bugün bölüm gelmeyecekti ama ben bölümün adı gibi size sürpriz yapıp bölümü bir gün önceden attım.;)

Lütfen sizde oy vermeyi ve satır aralarına yorum yapmayı unutmayın. Ayrıca yazım hatam olursa lütfen kusuruma bakmayın.🖤

İYİ OKUMALAR!🌸
.
.
.
.
.

(Yazarın Anlatımıyla)

Elindeki kalemi çeviren gizemli kişi karşısındaki genç adamın ürkmüş halinden baya etkilenmiş gibi duruyordu.
Genç adamsa neyin içine düştüğünü tahmin etmeye çalışıyordu. Karşısında oturmuş kalemini çeviren ve baştan aşağı onu süzen kişi ne yapmaya çalışıyordu? Peki ondan neden bu kadar korkmuştu?

Genç adam dayanamayıp sordu.

"Biz neden burdayız,sen ne yapmaya çalışıyorsun?"

Gizemli kişi gülümsedi ve oturduğu koltuktan ayağa kalktı.

"Sen mi? O kadar samimi olduğumuzu sanmıyorum."

Genç adam karşısındaki kişinin kendisini alaya alan ifadesinden dolayı sinirlendi.

"Ne yapmaya çalışıyorsun!"

Gizemli kişi yüzünde küstahça bir gülümseme ile genç adamı bağladığı sandalyenin önünde diz çöktü. Gözlerini adamın gözlerine dikip dakikalarca onu izledi.

"Bana yardım edeceksin."

Genç adam afalladı.

"Ne yardımı?" Bu soruyu sorduktan sonra sorduğuna bin pişman oldu genç adam. Karşısındaki kişi cebinden çıkarttığı çakıyı boğazına dayamıştı.

"Sana soru sorabilirsin demedim. Ayrıca ne yardımı olduğunu öğrenmek gibi de bir lüksün yok. Ben ne istiyorsam harfi harfine yerine getireceksin. Sorgulamayacaksın! Kendini belli etmeyeceksin!"

Karşındaki kişinin gittikçe gür çıkan sesinden genç adam ürkmüştü. Buda neydi şimdi?

"Peki ya yapmazsam?"

Gizemli kişinin dudakları usulca kıvrıldı.

"Hım, yapmazsan... Yapacaksın. Yoksa..."

Genç adam devamını merak edercesine sordu. "Yoksa...Ne?"

"Yoksa...Baban..."

Genç adamın babası onun hassas noktasıydı. Babasının adı geçince kendine hakim olamayıp bağırdı.

"Ne olurmuş babama!"

Gizemli kişi elindeki çakıyı geri cebine tıktı. Yavaşça ayağı kalkıp genç adamın kulağına eğilip sadece onun duyabileceği bir ses ile fısıldadı.

"Ölür."
.
.
.
.
.
.

Saatler sonra...

(Derin'in Anlatımıyla)

"Deniz Akçay'ın yakını siz misiniz?"

Yanımda olduğunu henüz fark ettiğim kadın dokturun sesiyle beraber yerimden sıçradım.

Annemi ambulansla hastaneye getirmiştik. Doktor anneme hemen sakinleştirici iğne vurmuş,bayıltmıştı. Daha sonra annemin psikoloğu hastane gelmiş annemi kontrol etmişti. Annem bir kaç saat önce uyanmıştı ve uyandığından beride psikoloğu ile konuşuyordu. Şu an onu görmek ve sımsıkı sarılmak için neleri mi vermezdim.