GÖLGENİN İNTİKAMI (ARA VERİLDİ)

5.BÖLÜM:YENİ BAŞLIYORUZ

İYİ OKUMALAR!🌸

Yazım hatam olursa lütfen kusuruma bakmayın...:)

1 ay sonra...

"Tamam anne, biz bir kaç saate hazırlanıp çıkacağız zaten. Yaklaşık 2 saatte yol sürer. Akşama doğru orada oluruz."

Anneme son bir kaç haftadır yaptığım şeyi tekrar yaptım. Yalan söyledim. Annem bizi Sapanca'da tatilde olduğumuzu sanmaya devam ederken biz 1 aydır Arda'nın kliniği ve Sanem'in evi arasında mekik dokuyorduk.

Ameliyattan sonra tedbir amaçlı olarak 2 hafta daha klinikte kalmıştık. Taburcu olduktan sonra da Arda'nın ısrarıyla 2 gün arayla kliniğe kontrollere geliyorduk. Arda zorla bize yaşanan her şeyi anlattırdığında şok geçirmişti. Anneme ve babama vurulduğumu belli etmemem içinde tedavimi hızlandırılmış, yaramın çabucak iyileşmesini sağlamıştı. Henüz tam iyileşti diyemezdim ama yine de kendini baya toparlamıştı. Yaramda,bende...Ah evet, fiziksel anlamda kendimi toparlamıştım. Peki ya ruhsal anlamda toparlanmış mıydım? O geceyi unutabilmiş miydim? Ölüm korkusunu üzerimden atmış mıydım?

Hayır, ruhsal olarak hiçbir şey değişmemişti. Korkuyordum. Hâlâ çok korkuyordum. Ölümden,ailemden ayrılmaktan,sevdiklerimi bir daha görememe ihtimalinden,yaşadıklarımdan ve yaşayacaklarımdan, geçmişten,şimdiden ve gelecekten... Hepsinden ayrı ayrı korkuyordum.

Belki suçumu bilsem,neyin bedelini ödediğimi anlasam bu kadar korkmazdım ama kafamın içindeki her bir bilinmezlik beni öyle bir korkutuyordu ki anlatamam.

Neden ben bunları yaşamıştım? Ben neyin bedelini ödüyordum? Neyin intikamı alınmıştı benden? Veya intikamı alan kişi başarılı olmuş muydu? Derdi neydi benimle? Öldürmek mi yoksa sadece yaralamak mıydı isteği? Gölge kimdi sahiden ya? Ne istiyordu benden!

Kafamdaki haykırmak istediğim soruları bir kenara bırakıp annemle olan konuşmama geri döndüm.

"Kızım dikkatli gelin tamam mı? Emniyet kemerinizi takın, yavaş gelin."

Anneme söylediğim yalan dikkat çekmesin diye gülmeye çalışarak anneme takıldım.

"Anne, diğerleri tamam da yavaş gelin kısmında biz bir şey yapamıyoruz sanki ama sen bilirsin. Hani taksiyle geleceğiz ya, şoförün hızına bağlı her şey."

"Tamam söyleyin şoföre annem 'Yavaş gelin.' dedi de. Yavaş sürsün." Annemin sözleri üzerine yüzüme buruk bir gülümseme oluştu. Biricik annem beni 1 ay boyunca tatilde eğlendiğimi sanıyordu. Ah bir bilse benim yaşadıklarımı...

"Ben kapatıyorum anne daha çantamı hazırlayacağım. Sonra görüşürüz, öptüm."

"Tamam, güzel kızım. Kolay gelsin sana görüşürüz."

Annemle vedalaştıktan sonra telefonu kapattım. Sanem'in evi 1+1 bir evdi. Bu yüzden aynı odada kalıyorduk. Eşyalarım onun odasında olduğu için onun odasına doğru yöneldim. Odasının kapısını açtığımda Sanem'i çantasını hazırlarken buldum. O da benimle beraber gelecek iki gün bizim evde kalacaktı.

"Konuştun mu annenle?"

"Konuştum."

"Bende Yiğit'le konuştum selamı var sana." Sanem neden böyle durgundu?

"Aleykümselam da Sanem sen iyi misin?"

"İyiyim. Ne oldu ki?"

"Durgunsun. Bir şey varsa ve bana söylemiyorsan çok darılırım haberin olsun."

Sanem iç çekerek bana doğru döndü.

"Derin, biz neden polise haber vermiyoruz?Onlara kimseye söylememeleri gerektiğini anlatsak onlarda gizli gizli işi yürütseler. Derin dinle, sana bunu yapan insan göz göre göre seni vurdu. Öldürmek istedi kızım ya seni! Bir kere yapan bir daha yapar. Ya bir sonrakinde bu kadar şanslı olamazsan? Hadi okullar açılana kadar saklandın,korudun kendini. İki hafta sonra okullar açılınca ne yapacaksın? O zaman ne olacak Derin? İzin ver, gidip polise haber verelim."