Gittim ve kalmadı izim.Yalnızca bir geçmiş olarak kalacağım bundan sonra.Garip ki hala özleyeceklerim var geride.Sessizce gidişimi izleyen bir ben daha bıraktım ardımda.
Hiç bilmezdim donmuş düşüncelerimin beni üşüteceğini ama üşüyorum.İçimdeki burukluğun soğuğu sardı bedenimi.Ne çok üşüdüm ben bu zamana kadar.Zaman ısıtırdı o zamanlar beni.Şimdi zaman bile ısıtamıyor içimi.Gidişimden mi yoksa gidemeyişimden mi gözyaşlarım asılı kaldı göz kapaklarımda.Bilmiyorum.Bilmemek alışkanlığım oldu bu aralar.Kurtulmaya çalışırken boğuluyorum.
BEĞENİLERİNİZİ VE YORUMLARINIZI EKSİK ETMEYİN LÜTFEN HEPİNİZE ŞİMDİDEN TEŞEKKÜRLER :))
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KALICI DÜŞÜŞ
RandomYalnız başına oturan bu sessizlik beni anlatan bir üsluptur yalnızca.Sustukça çoğalan satırların arasında sıkışmış beni sayıklar.İçimde konuşturamadıklarımı bir gölge sanatına dönüştürür.Sergiler bütün gizlerini eski meydanlarda.Düşünceler büyür bey...