Sessizce gitti.Bırakmadan izini.Gittikçe azalan boşluğu yer etti içimde.İçimde kalan boşluğu onun boşluğu doldurdu.Ben sadece bir parça daha yalnız kaldım.Değişmedi avuntularım.Bilmediğim bir dilde bir mektup bıraktı bana.Okuyamadım.Yine teselli bulamadım.Aklına hiç gelmeyecek bir hatıra oldum gözünde.Yaşanmamış bir geçmiş gibi kaldım öylece.Yaralarımın üstüne kendi yaralarını sarmaktan başka bir şey yapmadı.Kalmadı.Gitti.İçimde tutuştu rüzgarları.Kalmadığıyla kaldı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KALICI DÜŞÜŞ
RandomYalnız başına oturan bu sessizlik beni anlatan bir üsluptur yalnızca.Sustukça çoğalan satırların arasında sıkışmış beni sayıklar.İçimde konuşturamadıklarımı bir gölge sanatına dönüştürür.Sergiler bütün gizlerini eski meydanlarda.Düşünceler büyür bey...