Yetmiyordu sayfalar.Düşünceler karalıyordu beğenmediğini.Mazereti yoktu bu sessizliğin.Mazeretsiz bir geç kalış olmuştum.Elbette suçluydum.Suçumu gizlemek istercesine saklanmıştım masanın altına.Lakin artık çocuk değildim.Kafamı kaldırıp bakamadım yine de yüzleşmek istemiyordum onunla.Onunla dediysem bir kimlik yüklemeyin ona.Kimliksizliğe hatalar işledim ben.Bir ben yaralandım bu savaşta.Ve sağ çıkan bir benim suskunluğumdu bu gürültü patırtıdan.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KALICI DÜŞÜŞ
RandomYalnız başına oturan bu sessizlik beni anlatan bir üsluptur yalnızca.Sustukça çoğalan satırların arasında sıkışmış beni sayıklar.İçimde konuşturamadıklarımı bir gölge sanatına dönüştürür.Sergiler bütün gizlerini eski meydanlarda.Düşünceler büyür bey...
