İlk baharda sen vardın.Ağaçlardaki meyvelerin çiçekleri havada süzülerek saçlarıma konardı...
Ama ben sonbaharı hep daha çok sevdim...
Saçlarımı savuran hırçın rüzgara inat yürüyorum.
Kurumuş yaprakların hışırtısı unutturuyordu yalnızlığımı...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KALICI DÜŞÜŞ
RandomYalnız başına oturan bu sessizlik beni anlatan bir üsluptur yalnızca.Sustukça çoğalan satırların arasında sıkışmış beni sayıklar.İçimde konuşturamadıklarımı bir gölge sanatına dönüştürür.Sergiler bütün gizlerini eski meydanlarda.Düşünceler büyür bey...
