Choi San'dan (Haru)...
Uçurum atlamak için çok tehlikeliydi. Küçüklüğümden beri yükseklikten korkardım. Bunun nedeni tehlikeli yada düşme vaziyyetinin olmasından kaynaklı değildi. Korkumun asıl nedeni bu derin boşluğun görünenden daha derin olduğuna inanmamdı.Aşağı doğru yeniden bakmaya çalıştım.
Çalılara basarak gitgide yaklaşan ayak sesleri hemen bir karar vermeme neden olmuştu.
Aşağıya kaçamak bakışlar atmak yerine, uçurumun dibinde keskin dişleri andıran dikitleri daha bir özenle süzdüm bu sefer.
Şimdiyse hazırdım. Ve sonunda uçurumdan atlamıştım....
"Lanet olsun atladı mı şimdi?Geç kaldık!"
"Buradan atlamış olamaz dimi Jin hyung aşağıya bakar mısın ,buradan atlayan sağ kurtulamaz!"
"Orasını bende biliyorum ama ne yapa bilirki etrafına bir bak başka gidecek yön yok ,hem o kadar aramızda mesafe yoktu ,en azından ayak seslerini duya bilirdik.Onu yaraladığımı ikimizde çok iyi biliyoruz. Ne yapıyorsun JİMİN!!!! Aptal mısın?ö Öyle yaralı bir halde uçurumdan aşağı bakamazsın !Ya düşersen .Hem aşağısı çok karanlık öyle bakarak bir şey göremezsin"
"Ahhhh! Hyung omzumdan öyle çektin ki ,düşseydim daha az acırdı.Belki aşağıda bir yerlerdedir diye bakmıştım."
"Saçmalama ,sanmam yaralı biri orada fazla tutunarak kalamaz eğer yapmaya kalksa bile elbet aşağı yuvarlanacak. Acaba onlar kimdi? Yeosang'la ne işleri vardı.Geri dönsek iyi olur sende yaralısın Jimin ,böyle bir durumda olmazsan uçurumun eteklerini aramana izin verirdim.Ama olmaz ,hem saatte geç karanlıkta düşersen seni kurtaramam."
"Kim olduklarını bilmiyorum, Yunho sunbaenim ajan olduklarını söyleyerek onları korkutmağa çalıştığını söylemiş,sanada saçma gelmedi mi?"
"Şişştt Jimin böyle konuşamazsın !Bilmiyorum neden öyle söylediğini, sanırım o an öylesine aklına gelen bir fikir olmuş.Hem ajan bile olsalar Yeosang onların ne işine yararki. Dur bir dakika Jung-jin Kuzey Koreyle iş birliği içinde ola bilir mi... Yun-ho -nun kim-liği.....orta....."
Sesler gittikce uzaklaştığı için ne dediklerini tam duyamadım.
Ama Yunho hoca hakkında konuştuklarından emindim.
O bir polis miydi?Eğer konuştuklarını doğru duymuşduysam öyle olmalıydı.
Okul gittikce daha da tehlikeli oluyordu. Yalnız o değilde başka polislerde varsa hemen ayrılmamız gerekiyordu.Omzuma denk gelen mermi derin bir iz açmış ve hala vücudumda olduğu için yaram gittikçe daha çok kanıyordu sol omzumda dayanılmaz bir ağrı hiss ediyordum.
Şu polisinde dediği gibi bir az da burada asılı kalırsam bilincimi kayıp edip yokuşa doğru yuvarlanmış olacaktım.
Aşağı atlamıştım, ama uçurumun alt köşesinde yukarıdan bakınca görünmeyecek bir boşluk vardı.
Oradan bakınca kenarı daha çok öne çıkan kayalıklardan ibaret olduğu için öncesinde atlamakta tereddüt etmiştim.Ama atlarken bu çıkıntıya tutuna bileceğimi hiç düşünmemiştim .
İnsan beyni işte her çıkılmaz anda devreye girip kendi güvenliğini korumaya çalışıyor.
Sağ elimle kayadan tutarak asılı bir vazyette kalmıştım. Sol elimi kaldırıp destek amaclı sert köklü çalılardan tutundum ve ayaklarımla yukarı doğru çıkmak için destek aldım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Higanbana
Novela Juvenil~Yirmi bir yıl boyunca hiç bir hafta, saati saatine dolu olarak huzurlu bir şekilde geçirmemiştim.Tüm bu yaşadıklarım hiç bir zaman mutlu olamayacağımı simgeliyordu haşince.Ona bakıyordum, gözlerim bomboştu. Zaten istesemde yapamazdım doğru söylüyo...
