Her şey sessizdi ve günler olaysız geçiyor, Jimin'i yoğun bir sisin içine alıyordu. Şimdi her şey daha kolaydı ancak bunun sebebi gerçekten kolay olması değildi. Gerçek sebebi Jimin'in tamamen hissizleşmesiydi.
Pişman değildi çünkü iyi bir karar vermişti. Her zaman çok fazla verip çok az alan Taehyung'a verebileceği son hediyeydi bu. Şimdi Taehyung onu hak eden ve gösterdiği çabayı fark edecek biriyle birlikte olabilirdi. Ve Jimin, yani... yuvarlanıp gidecekti. Ve yuvarlanlıp gidiyordu da. Taehyung'u hala özlüyordu ancak onu artık eskimiş bir ipin ucunda bırakmadığını bilmek, her nasıl oluyorsa, bazen daha zor bazen daha kolaydı. Alışacaktı.
Aralık'ın ortalarıydı ve son final sınavından birkaç gün önceydi kendini tekrar bir bütün oluyormuş gibi hissederken posta kutusuna bir mektup geldiğinde.
https://open.spotify.com/playlist/0aV2j2hF4SRlDkcrTroyXt?si=jSv4kbTGQpG0JQjIcldBOg&nd=1
Jimin,
Bu mektubu yazmak sorundaydım bunun benim son mektubum olacağını bilerek. Bunu yazarken zorluk çekiyorum çünkü ne söyleyebilirim ne söyleyemem bilemiyorum. Ve bildiğin gibi, daha öne kimseyle bir ilişkim olmadı ki bu aynı zamanda senden önce kimseden ayrılmadığım anlamına da geliyor. Adabı nedir bilmiyorum. Ancak şu an söylememem gereken bazı şeyler varmış gibi hissediyorum. Mesela seni ne kadar çok sevdiğim gibi. Ya da kalbimin kırılmasının ne demek olduğuna dair hiçbir fikrimin olmadığını ancak artık bildiğimi ve bunun kimseye tavsiye etmeyeceğim bir şey olduğu gibi. En büyük düşmanıma bile. Benim bunu söylemem muhtemelen uygun değil ancak umarım senin kalbin iyidir. Ya da seni artık daha da çok özlüyorum. Biliyorum bir parçamın senden nefret etmesi gerekiyor. Bunu biliyorum çünkü küçük bir parçam ediyor. Ancak o küçük parçanın da senden o kadar çok nefret ettiğini sanmıyorum. Hatta senden gerçek anlamda nefret ettiğini bile sanmıyorum. İçimde senden nefret edecek bir kapasite olduğunu düşünmüyorum. Gerçekten istesem bile. Bunu söylememde bir sorun yok değil mi? Muhtemelen değil. Bunu söylemem eğer uygun değilse, izin ver söylememin uygun olmadığı diğer şeylerden oluşan bir paragraf yazayım. Bundan mektubun önsözünde bahsetmeliydim ancak bilmelisin ki eğer bu mektubu okumak istemiyorsan okumak zorunda değilsin. Sana bir kaset yaptım. Sana hazırladığım son kaset bu. Kaseti de dinlemek zorunda değilsin, bu sadece benim içimden atmam gereken bir şeydi. Haftalar geçti ve canım hala çok yanıyor. Ve ikimizin de iyi olacağına inanarak kendimi kandırıp duruyorum. O yüzden bu bencil bir mektup. Kaset, son kaset, bencil. Çünkü bunu kendim için yapıyorum. Çünkü canım gerçekten yanıyor ve bu mektup ve kaset benim için bir tür kapanış olacak ve canım daha az yanacakmış gibi hissediyorum.
Bu mektubu okumadan çöpe atabilirsin. Ya da eğer buraya kadar geldiysen okumayı bırakıp parçalara ayırabilirsin. Şu an böyle bir mektup yazarak sınırı aştığımı biliyorum ve seni zaten ettiğimden daha rahatsız ya da mutsuz etmek istemiyorum. Ancak Jimin göğsümde bir yerlerde bir şeyin yanlış olduğunu hissediyorum çünkü acısı hiç dinmiyor ve bu bir çare olabilir. Eğer bu mektubu yazar ve gönderirsem, sen okumasan bile (ki okumak zorunda değilsin) derim ki söylemek zorunda olduğum ve gece beni ayakta tutan söylenmemiş şeyleri söyledim. Şimdi söylenmesi uygun olmayan şeylere geçiyorum:
Biliyorum ki ben seni sevdim ancak şimdi senin beni sevmediğini biliyorken, kendimden eminim ki seni sevmek benim kendim hakkında en gerçek şeydi. Ve bununla ilgili ne hissetmem gerektiğini bilmiyorum. Bildiğim tek şey canımı çok acıttığı ancak amacım sana kendini kötü hissettirmek değil. Eğer buraya kadar okuduysan, kendini kötü hissetmeni istemiyorum. Tek istediğim şey benim için gerçek olduğunu bilmen. Şimdi seni eskisinden çok daha fazla özlüyorum. Önceden farklıydı, seni özlemek. Çünkü beni seviyordun ve bana dönüyordun. Sevdiğin ancak sevgine karşılık vermeyen birini özlemek çok daha zor. Eğer yapabilseydim, zamanda geriye döner ve kendimi omuzlarımdan silkip şöyle derdim, "Onun uzakta olmasının canını yaktığını mı sanıyorsun? En azından seni hala seviyor." Bunu söyler ve daha sonra gider ve hala beni sevdiğini umardım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
mudlands & yellow acacia | VMIN (Çeviri)
Fanficorijinal hikaye ao3'te nonheather tarafından yazılmıştır. *** Lisedeki son yılının ilk gününde Jimin dolabını açtığında bir not ve "The end of summer" başlıklı bir kaset bulur.