(ep5)

388 5 0

by UNgeFicwriter

by UNgeFicwriter

သခင်မအသုံးတော်ခံ သတို့သား

အပိုင်း ၅

''ဟဲ့ သမီးငယ်''

''ရှင် အဖ''

''ညည်းမှာလည်းကွယ် အခုလာလေစမ်း
အဖ အိမ်ပြင်မထွက်ဖို့ အတန်တန်မှာထား
ရန်ပါကောလား ဒါကို အမှတ်မထားလေသလား''

''အဖ ကျုပ် လည်ချင်ပါတယ်တော့
တော်ကောက်တော့ရော ဘာဖြစ်မှာလဲ
ကျုပ်အသက်ငယ်ငယ်လေးတော်''

''ဟဲ့ အမိုက်မ မင်းဘုရင်ဆိုတာ
အသက်ကြီးကြီး လူအိုအိုလေ
ညည်း အဲ့လိုလူရင်ခွင်မှာ ပျော်နေနိုင်မလား''

''အို ဘာနေနေ ကျုပ်တော့ သွားဆော့မယ်''

တယ်ခက်ပါကော။

လုံမငယ် မက်နေတဲ့ အိပ်မက်ကြောင့်
ရင်ထဲ ဖိုလှိုက်မောလာသည်။ အိပ်မက်ထဲ
က လူကို တစ်ခါတစ်ခေါက်တော့ မြင်ဖူး
ခဲ့တာမို့။

ငယ်ကတည်းက မက်လာတဲ့ စစ်သူကြီး
အိပ်မက်။

''နှမငယ် မသိတာလေး တစ်ခု
မေးပါရစေ''

''မေးလိုရာ မေးပါ တော်''

''နှမတော်က ဆိုင်သူနဲ့လားကွယ်''

''အလိုတော်''

မြင်းပေါ်ကနေ ပြုံးကာ လက်ပံပွင့်
ကောက်နေတဲ့ လုံမငယ်အနား ရောက်လာသူ။

''အလိုတော် အစ်ကိုတော် လက်မှာက
သွေးတွေနဲ့ပါကောလား နေ နေအုံး
ဒီပခုံးလွှားထားတဲ့ တဘတ်နဲ့ စည်းပေးမယ်''

''အခုထိ နှမတော် ဒီလူသားအမေးကို
မဖြေသေးဘူးနော်''

''အိုတော် မဖြေနိုင်ပေါင်''

ရှက်ရှက်နဲ့ လှည့်ထွက်ခဲ့ရာ လန့်နိုးလာချိန်။

အိမ်ထောင်သည်ဘဝဆိုတဲ့ အသိက
ဝင်လာချိန်၊ ဦးကျော်ရင်မဟုတ်တဲ့ သူစိမ်း
ယောက်ျားကြောင့် ပြုံးမိလိုက်တာ ဆိုတဲ့
အသိက ဦးခေါင်းထိပ်ကို မိုးကြိုးပစ်သလို။

လန့်နိူးတော့ လှည်းပေါ်မှာ ဦးကျော်ရင်
လူကို ပွေ့ဖက်ထားသည်။

''နိူးပြီလား လှလေးပို မိုးနည်းနည်းချုပ်တော့
နည်းနည်းတောင် မှောင်ပြီကွယ် ဒါပေမဲ့
လတော့သာပါရဲ့''