part8(Unicode)

5.9K 77 1

by UNgeFicwriter

by UNgeFicwriter

Love + Love
|Author Blackclock

Chapter 5

" တောက် ကြာ မင်းတို့ ဘာလုပ်နေကြလို့လဲ"
"ကျွန်တော်တို့ကို တွယ်ခဲ့ပြီး ဘော့စ်သမီးကို
အဲ့လူ သမဖို့ ခေါ်သွားတာ ဖြစ်မယ် ဘော့စ်"

" ဖြောင်းခွပ်"
ပစ်ပိတ်ထိုးနေလေသော လူ။ ဦးမြတ်သျှန်ထွန်း။

"ခွေးစကား မပြောနဲ့ ညှို့နက်ဆိုတာက
အထက်ကလူတွေတောင် သည်းသည်းလှုပ်
ဂရုတစိုက် အားကိုးချစ်ခင်ခံနေရတဲ့ လူကြ

ဘာလဲ မင်းတို့ကောင်တွေ အသုံးမကျလို့
အဆော်ခံထိတာလား မင်းတို့တွေ ဟိုက
အပေါက်တက်မဆော်သွားတာကံကောင်း"

" "

ခွေးမသားတွေ တစ်ကောင်မှ မလှုပ်တော့။

" မင်းတို့တွေတော့ ကံဆိုးပြီထင်တယ်
အပြင်မှာ ကားသံကြားတယ် မင်းတို့ပြောသမျှ
ကိုလည်း ဟိုကောင် ဘယ်အနားထားမှန်း
မသိတဲ့ အသံဖမ်းထားတာတွေကနေ သိလောက်
ပြီ"

"ခင်ဗျာ"
"ခင်ဗျာ မနေနဲ့ မင်းတို့တော့ဒါပဲ"

နားထင်ကို သေနတ်ပုံစံလက် လုပ်လို့
တေ့ပြတော့ ငကြောက်တွေ လန့်ဖျပ်ကုန်
လေပြီ။ သေချာတာကတော့ ဒီအကောင်တွေ
စနက် ဖြစ်လိမ့်မယ်ဆိုတာ အေသအခ်ာ။

" ဒယ္ဒီ"
"ဟာ သမီး"
"အဟင့်ဟင့်"

အခြေအနေတွေက ထင်ထားသလို ဖြစ်မလာ။
သမီးတစ်ဦးတည်းသာ ကားတစ်စင်းပေါ်က ဆင်း
လာ ပြေးဖက်လာသည်။

"ညှို့နက်ကော သမီး"
"ဟင့်အင်း"
"ဘာ ခေါင်းရမ်းတာလဲကွယ်
ဘာဖြစ်သလဲလို့ ဒယ္ဒီကို ပြော"
"ဦး ဦး သမီးကို "

" ဟင် ဘာလို့လဲ"
"မမေးပါနဲ့ ဒယ်ဒီရယ်အဟင့် ဟင့်"

မေးလို့လည်း မရ။ မျက်ရည်တပေါက်ပေါက်
က်ကာ အိမ်ပေါ်သို့ သမီးချမာ တက်ပြေးသွားရှာ
လေသည်။ ဦးမြတ်သျှန်ထွန်း ပေဟဠိ များစွာနဲ့
သာ ကျန်ခဲ့လေတော့သည်။

" အန်ကယ် "
"ဟင် ညှို့နက် မင်း"
"ဘာလို့လဲ အန်ကယ် "
"မင်း ဘယ္က ပြန်လာတာလဲ
သမီးနဲ့ အတူတူ ဘာလို့ ပြန်မလာလဲ"

" စိတ်တိုလို့ အတူပြန်မလာတာ"
"ဟေ"
"အန္ကယ္သမီးက ကြိတ်ချင်စရာလေ
ချစ်စရာကောင်းအောင်နေ နေလွန်းလို့"