kpop one shot (İstek Alınıyor)

72~° Jihyo - Namjoon

(Jihyo'nun Bakış Açısı)

"Namjoon?! Hangi cehennemdesin?!" Namjoon'a telefonla sordum.

"hanımefendi! Neredeyse yaklaştım." Sakin bir ses tonuyla söyledi.

"Biraz önce de aynısını söylemiştin! Neredesin Namjoon?! Bu bizim 2. yıl dönümümüz ve sen 1 saat geciktin!" Kızgın bir ses tonuyla konuştum

"Sadece beni bekle tamam mı?! Sabırlı ol!" dedi.

Sesinde öfke açıkça duyuluyordu.

"Dinle, Namjoo----"

O... Aramayı sonlandırdı. Ne kaba!! Bu kadar! Artık beklemeyeceğim! Zaten bir saat beklemekten yoruldum. Bu bizim 2. yıl dönümümüz. Gözlerimden bir yaş aktığını hissettim ve devam etti ve tek bildiğim şu an ağladığım. Ayağa kalkıp yürümeye başladım.

"Jihyo- ahh!" Onu dinlemedim.. Yürümeye devam ettim.

"Jihyo- ahh!" Tekrar seslendiğini duydum. Hala dinlemedim. Yürümeye devam ettim ama arkamdan biri bana sarıldı. Daha da çok ağladım.

"Evet! Sana bağırdığım için özür dilerim. Buradayım, tamam mı? Ağlamayı bırak."

(Namjoon'un Bakış Açısı)

"Ayrılalım." Söylediği şey karşısında donup kaldım.

Hayır. Hayır. O sadece kızgın. Sadece hayal kırıklığına uğradı.

"Park Jisoo? Sadece kızgınsın. Hadi bunu konuşalım, tamam mı?" Sakin bir ses tonuyla söyledim. Ama gerçekten çok gerginim.

"Telefonda bana bağırırken şimdi  nasıl bu kadar sakin olabiliyorsun?" soğuk bir tavırla sordu. Kullandığı ses tonu beni üzdü.

"Sadece sinirlendim! Şehirde en sevdiğin çiçeği bulamadım. Üstelik trafik vardı."

"O halde neden telefonu kapattın? Kapattığında ben de tam konuşmak üzereydim?"

"Yanlışlıkla aramayı sonlandırdım."

"Güzel!. Şimdi ayrılalım." Söylediği şey karşısında nefesim kesildi.

"Hayır hayır...'

"Dinle Namjoon. Ben zaten yorgunum. Bana çiçek vermen dışında her zaman özel olmadığımı hissettiriyorsun. Ama en acı kısmı şu ki... Beni sevdiğini itiraf ettiğini hiç duymadım. Ben senden hiç tatlı şeyler duymadım. Başından beri seven tek kişi ben miyim?"

"Ne... Sen neden bahsediyorsun? Seni seviyorum Jisoo! Ben sadece... Bunu söylemeye utanıyorum. Duygularımı göstermiyorum. Ayrıca çiçekler seni sevdiğim anlamına geliyordu!"

Bunu söylediğimde çoktan yanaklarından gözyaşları akmaya başlamıştı.! Onun ağladığını görmekten nefret ediyorum. Mümkün olduğunca onu mutlu etmek istiyorum, sevindirmek istiyorum, ağlatmak ya da üzmek değil!

Dakikalar geçti ve biz hala oradayız. Ben dururken durmadan ağlıyor... Öylece duruyorum ve yanına yaklaşamıyorum. Onu teselli etmek istiyorum... Ama onu daha çok incitmekten korkuyorum.

"neden orada duruyorsun, kım namjoon?!?! bana sarılmak istemiyor musun? seni aptal!! beni sevdiğini nasıl söylemezsin. bana sadece bir köpek gibi davrandığını düşünüyorum!!!"

"Seni seviyorum, Park Jisoo!" dedim

Yanına ilerleyip alnından öptüm.

"Bu kadar yeter! Peki nereye gidiyoruz?"

"Tam burada. Bu bölgede havai fişekler çok güzel. Ve Noel'e sadece 5 saniye kaldı."

"5...4...3...2...1..." " 5. . . 4. . 3. . 2. . . 1. ..."

Gökyüzünde havai fişekler parlarken onu dudaklarından öptüm.