kpop one shot (İstek Alınıyor)

35~° Ryujin - Felix

beomgyudegilsenbb istek yazmayı ihmal etme 🙀

Ryujin'nin bakış açısı

İşe gidiyordum, Café Panda'da çalışıyorum. Müşterilerin gelmesini beklerken bir sandalyede oturdum. Birkaç dakika sonra çok yakışıklı, uzun boylu ve gülümsemesi güzel bir adam geldi. Kalktım.

"Merhaba, Size nasıl yardımcı olabilirim?" sordum.

"çilekli pasta alabilir miyim?" dedi ki

"Bir dilim mi?" Diye sordum

"Sadece bir dilim." dedi.

"Tamam hemen geliyorum." Gülümseyip mutfağa doğru yürüdüm.

Felix bakış açısı

Bu sevimli küçük Kafe'yi gördüm. İçeri girdim. güzel kızı gördüm. Şirin iş kıyafeti ve o küçük şapkası. Kısaydı ama boyu benim için iyiydi. *gülümser*. Sipariş ettiğim şeyi yaptığını gördüm. Dans ediyordu. Bunun çok tatlı olduğunu düşündüm. bu sırada Chan mesaj atmıştı. Artık yurtumuza gitmem gerektiğini söyledi. Ayrıldım ama Ryujin'i yalnız bıraktığım için kendimi kötü hissettim. Adını yaka kartında gördüm.

Ryujin bakış açısı

Çilekli pasta yapmayı bitirdim. Bir dilimle. Masasına gittim ama orada değildi.

-İki gün sonra-

O çocuğu bir kez daha gördüm. Beni bir daha bırakmasa iyi olur. O orada değilmiş gibi davrandım.

"Hey Ryujin! Geçen ayrıldığım için çok üzgünüm, bunu istemeyerek yaptım. arkadaşımın yurtta bir şey için bana ihtiyacı vardı." Dedi ve yanıma geldi.

"Sorun değil sanırım." Omuz silktim.

"Çok tatlısın bunu biliyorsun." dedi ve beni utandırdı.

"kızarıyorsun!" Gülerek bağırdı. Şakacı bir şekilde koluna yumruk attım.

"Kapa çeneni!" Dedim ve yüzümü kapattım. "sana Nasıl yardım edebilirim ?"

"Ah evet. Bir Vanilyalı kek ve Çikolatalı kek alabilir miyim?" O sordu

"Evet. Hemen yapacağım ve bu sefer ayrılma!" dalga geçtim. 5 yaşında bir çocuk gibi başını salladı. Sanırım ondan hoşlanıyorum. Ah tanrım ! Adını bile bilmiyorum.

"Hımm özür dilerim, adın ne?" Kafamı kapıdan dışarı çıkararak sordum.

"Felix ama sen oppa diyebilirsin." O gülümsedi, ben yine kızardım

"T- tamam oppa."

Felix bakış açısı

"Felix ama sen oppa diyebilirsin." Gülümsedim. Kızardığını gördüm.."t- tamam oppa." Dedi ve mutfağa geri döndü. O çok tatlı.

-30 dakika sonra-

"pastayı yapmak çok uzun sürdüğü için özür dilerim." Dedi ve kapıyı kapattı

"Yok, önemli değil. Bunu arabaya yerleştirmeme yardım eder misin?"

"Elbette oppa." Dedi ve bana yardım etti. Benim arabamdaydık.

"Bitti. İyi günler." Gülümsedi ve uzaklaştı. Koşarak yanına gittim ve elini tuttum.

"Özür dilerim. Senden gerçekten hoşlanıyorum ve takılmak falan ister misin diye merak ediyordum?" Boynumun arkasını ovuşturdum.

"Elbette!" Güldü

"Numaranı alabilir miyim?" sordum. "Elbette." Dedi. Numaralarımızı değiştirdik.

"Yarın görürsünüz." Dedim ve arabama binip yola çıktım.

💫