kpop one shot (İstek Alınıyor)

95~° Roséanne - Hoseok (Part 1)

Bu bölümü Anpanman yb istemekten vaz geçmesi için SomeOfCh arkadaşımıza çevirdim,part ikisi var ama çok uzun o yüzden gelecek hafta yükleyeceğim onu

Havalı adam, Jung Hoseok ve arkadaşları otoparkta erkeksi vücutlarıyla arabamın önünü kapatıyorlardı ve hayatımda hiç bu kadar korkmamıştım. Yepyeni bir arabaydı ve birinin onu çizmesinden korkuyordum. Sadece bu da değil, onlardan hareket etmelerini istemekten bile korkuyordum. Beni fena halde korkuttular, özellikle de Jung Hoseok'u.

Sorun şu ki o benim eski erkek arkadaşımdı.

Dört yıl önce gençtik ve aşıktık. Tatlıydı, komikti, nazikti ve liste uzayıp gidiyor. O mükemmel bir erkek arkadaşın örneğiydi. Sonra uzaklaştık. Onun da benden ayrılmaya cesareti yoktu; öylece gitti. Sonra geri geldi. Tamamen değişti. Benim tanıdığım Hoseok, tüm o erkeksilik ve kötü çocuk imajının altında tamamen kaybolmuştu. Sonunda kasabanın en popüler, kötü şöhretli grubuyla arkadaş oldu ve piliç mıknatısı gibi bir pislik haline geldi. Beni unuttu. Geri döndüğünde bana bir bakışını bile esirgedi. Kalbim kırılmıştı. Onu sevdim ve o beni yeni bir hayatla takas etti. İstesem de bunu değiştiremezdim. Artık zıt kutuplardaydık. Onunla hiç şansım yoktu.

Arabama doğru yürürken bir grup oğlanın bakışlarını kazandım. Arabama binene kadar özür dileyerek Hoseok'a bakma zahmetine bile girmedim. Onlardan hızla uzaklaşmak istediğim için rahat bir nefes aldım.

Arabamı çalıştırdım ve ileri doğru hareket etmek üzereydim ki üç çocuk arabanın kapısının etrafında tur attı. Penceremi çaldılar, ben de sinirle indirdim. Gözlerim masumiyet ve korkuyla iri iri açılmışken dudağımı ısırdım.

"Sen Chaeyoung'sun, değil mi?"Hepsinin ismini biliyordum. Sorun şu ki, benimkini bilmelerine biraz şaşırdım... Hoseok benden bahsetmediği sürece bu daha da şok ediciydi.

"E- evet?" Şüpheyle cevap verdim.

Min Yoongi bana dişlerini göstererek gülümsedi. "Bizi gideceğimiz yere bırakabilir misin?"

"Şey...." yutkundum ve inanamayarak gözlerimi kırpıştırdım.

" Jin- hyung'un arabası beş kişilik ve biz yedi kişiyiz, bu yüzden sığamıyoruz." Umutsuz bir bakışla söyledi. "Eğer istemiyorsan yapmak zorunda değilsin."

"Hayır hayır." Kapımın kilidini açarken boğazımı temizledim. Hepsi bana selam verdikten sonra içeri girdiler. "Gitmek istediğin yer neresi?"

"Hoseok'un evi." Kayıtsızca ileriye baktı. "Yeri biliyorsun."

Kalbim düştü ve çenem kasıldı. Direksiyonu tutan ellerim onu ​​daha da sıkılaştırdı ve derin bir nefes aldım. Onun masum küçük eski sevgilisi olduğum için arkadaşlarının beni kullanması fikri hoşuma gitmedi. Belki de benim eski sevgili olduğumu ve kibar davranmak için arkadaşlarını gezdirmekten çekinmeyeceğimi bilerek yanıma geldiler. Ama bundan nefret ediyordum. Ne kadar rahat olduklarından dolayı onları arabadan atmak istedim. Arkadaşlarının eski kız arkadaşından araba almanın sorun olmayacağını düşünerek arabamda vakit geçiriyorlardı.

İyi bir insan olduğum için sessiz kaldım ve tanıdık bir mahalleye doğru sürmeye başladım. Çocuklar elbette benim katkım olmadan rastgele sohbete başladılar. Hoseok'un ve diğerlerinin beklediği evinin önüne geldik.Arabamın garaj yoluna girdiğini görünce ayağa kalktılar. Kucağıma bakarken göz temasından kaçındım.

"Aşağıya gelmelisin Chaeyoung." Yoongi bana kibarca söyledi. "Hepimiz sana teşekkür etmek istiyoruz."

Ona başımı salladım ve zorla gülümsedim. "Teşekkür ederim."