kpop one shot (İstek Alınıyor)

36°~ Yuqi - Lucas

Yuqi'nin bakış açısı

Erkek arkadaşım benimle ilişkimiz hakkında konuşmak istediğini söylemişti, onunla 4 yıldır sevgiliyiz ama son zamanlarda bana tuhaf davranıyor.

Lucas'ın bakış açısı

Menejerim eğer grubu düşünüyorsam Yuqi'den ayrılmamı söyledi, bunu yapmak istemedim ama grupta kalmak istiyorsam tek şansım bu.

-- Yuqi'nin evinde--

"oppa bana söylemen gereken şey ne?" dedi

"Ben bizi düşünüyordum..." Ona baktım, gülümsemesi soldu. Yere baktı. Bunu yapmak istemedim. Benden nefret etmesini istemiyorum.

"Hmm tamam." Tek söylediği bu muydu?

"Ben de düşündüm ki artık seni sevmiyorum." Yalan söyledim ve yanağından bir gözyaşının aktığını gördüm.

"Tamam. Anladım. 4 yıl oldu. Muhtemelen benden çoktan bıktın." Bana baktı ve sahte bir şekilde güldü

" öyle değil."

"Hayır Lucas. Sorun değil" Dedi ve ayağa kalktı. "Bence artık gitmelisin. Yarın sana eşyalarını gönderirim."

"Yuqi-" Sözümü kesti.

"Güle güle." Dedi ve ön kapıyı açtı. Dışarı çıktım ve ona bakmak için döndüm.

"G- güle güle." kekeledim. Başını salladı ve kapıyı kapattı. "Seni seviyorum." diye mırıldandım .

-Yuqi'nin bakış açısı-

Gerçekten ayrıldı. Bunun bir şaka ya da ona benzer bir şey olmasını umuyordum. Aish! O kadar zavallıyım ki onun için savaşabilirdim... ama o artık beni sevmediğini söyledi. Ah! Ona her şeyi verdim, sevgiyi, teselliyi, ben onun arkadaşıydım, yani sanırım öyleydim.

-Lucas'ın bakış açısı-

Onu unutamadım. Onu düşünmeye devam ediyorum. Öpüşmeleri, sarılmaları, güzel gülümsemesi, gözleri, onun kokusu olan her şey. Onu düşünmeden ve özlemeden duramıyordum. menajerimden gerçekten nefret ediyorum! Onu gerçekten öpmek, ona sarılmak ve onu teselli etmek istiyorum ama yapamıyorum.

--4 ay sonra--

"Hyung!" kapıyı çarpıp menejerin odasına girdim

"Ne, ne oldu?" O sordu

"Bunu artık yapamam! Ona ihtiyacım var!" bağırdım

"Kim? Yuqi? Hadi ama, onu unutuğunu sanıyordum" O güldü

"Bu o kadar kolay değil!" bağırdım

"unut onu!" Bağırdı

"Hayır. Onu geri alacağım."

"Bunu yaparsan kariyerini tamamen kaybedersin" O uyardı

"Yuqi'yi kaybetmektense kariyerimi kaybetmeyi tercih ederim." Gülümsedim ve oradan ayrıldım.

"buraya geri dön!" Bağırdı, Yuqi'nin evine koştum.

-- Yuqi'nin Evi--

Kapısını çaldım. Ama cevap vermedi

"Lucas?" Tanıdık bir ses duydum. Arkamı döndüğümde onu gördüm. Gülümsedim ve ona koştum. Ona sarıldım ve fısıldadım

"Özür dilerim. Seni bırakmak istemedim."

"Ne? Artık beni sevmediğini söylediğini sanıyordum." Dedi ve uzaklaştı.

"yalan söyledim! Seni seviyorum! menejer senden ayrılmam için beni zorladı.

"Ne? ..." Tek söylediği bu oldu.

"Senin için geri döndüm! Artık beni sevmiyor musun??"

"Saçmalama bu mümkün mü?"
Ona baktım, bir şey diyecektim ama dudaklarını dudaklarıma bastırdı. Ben de onu öptüm. ellerini boynuma doladı.

"Lucas, halkın içindeyiz."

"Yani~!" Sızlandım. Güldü. Alnını benimkine dayadı.

"Seni seviyorum." Dedi.

"Ben de seni seviyorum." Cevap verdim ve onu tekrar öptüm.