Biz aynı kitaptaydık ama farklı hikayeler yaşıyorduk.....Bazen düşman size gerçekten dost gibi yaklaşa bilir ardından sizi arkanızdan bıçaklar ve bende bunu yaşadım şaşkınca korhan'a bakıyordum hoca ona gülümsedi
"İkinizde sınıfımıza hoşgeldiniz"dedi faruk hoca ardından ikiside yerlerine oturdu bakışlarım korhan'dayken ensemde bir nefes hisettim
"Koruduğun çocuğu umarım tanımışsındır seda"dediğinde kaşlarımı çatarak ona baktım bakışları korhan'daydı
"O senin düşmanın benim değil"dedim furkan'ın bakışları tekrardan bana yöneldi
"Unutma kıran seninle birlikte bir oyun kurduk ve artık sende bu oyunun parçasısın yani benim düşmanım seninde düşmanın oluyor bu oyundan tek çıkış yolun var oda ya benim bu oyunda galip gelmem"dediğinde fark ettim ki soyismimi kullanmıştı iyi de neden? Öfkeyle nefesimi verdim
"Sen nasıl galip gelicen"dediğimde dudaklarını yukarı kıvırdı
"Sen sadece beni dinle yeter"dedi yüzümde piç gülüşü oluştu
"Bu sevgili oyununu bitir fazla uzadı"dedim çünkü her saniye,her dakikasında sana aşık oluyorum diyemedim
"Daha başlamadı bile" dediğinde ona baktım derin bir nefes verdi
"En kısa zamanda bitirecem merak etme"dedi kafamı salladım ve ardından derse odaklanmaya çalıştım ama olmuyordu kalbim hala acıyordu ve tam yanımda bir mafya diğer yanımda ise onun düşmanı oturuyordu ve en küçük bir ateş'te koca okul yana bilirdi saçlarımdan ellerimi geçirdim derin bir nefes verdim
"Seda"diye bir ses duyunca kafamı kaldırdım ve derin ile karşılaştım
"Efendim"dedim
"Gel ya kantine gidelim açlıktan ölücem yoksa"dedi kafamı salladım ve ayağa kalktım ikimizde sınıftan çıktık bir kaç adım attıktan
"Seda"diye bir ses beni durdu arkamı dönüp oraya baktım korhan ve Mehmet'i yanımıza geldiler
"Efendim"dedim
"Biraz dışarda gezmek ister misin"dedi bakışlarım derin'e kaydı gülümseyerek bize bakıyordu ardından korhan'ın arkasına baktım ve furkan ile karşılaştım kafasını hayır anlamında sağa ve sola sallıyordu
"Çok ister dimi seda"dedi derin bakışlarından ne demek istediğini anlamadım
"Ne?"dedim anlamayarak derin kolumdan tuttu
"Bir saniye lütfen"dedi ve beni kantine doğru götürdü
"Seda teklifini kabul et hatta korhan sana ne derse kabul et"dediğinde ellerimi belime yerleştirdim
"Niye?"dedim
"Ya baksana furkan size sınırlı bakıyor kıskançlıktan geberiyor işte bunu kullan"dediğinde nefesimi verdim
"Derin korhan sandığın gibi biri değil o furkan'ın düşmanı olan alboğa ailesinden biri"dediğimde gözleri büyüdü
"Ne? Peki ne yapıcaz bu konuda?"dediğinde kaşlarımı çattım
"Bir dakika"dedi derin ona baktım "korhan alboğa ailesinden değil ki o üvey küçüklüğünde onu evlat edinmişler"
"Sen nerden biliyorsun"dedim
"Mehmetle hızlı kaynaştım diyelim"dediğinde aklıma gelen fikirler ile gülümsedim
"O zaman onu bu tür işlerden uzak tutuyor olmalılar çünkü bilseydi furkan'ı tanırdı veya beni"dedim hızla derin'in yanından ayrıldım o ise koşarak arkamdan geldi korhan ve Mehmet'in yanına geldiğimde ikisininde bakışları benim üzerimdeydi
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ORKİDE [TAMAMLANDI]
RomanceAcı neydi tam olarak? Vücudumuzda ki herhangi bir yerimizin morarması veya kızarmasından mı ibaretti? Sadece fiziksel olarak mı acı çekerdik? Tabii ki de hayır İçimizde ki acılar fiziksel acılarımızdan daha çok canımızı yakmaz mıydı oysa? İçimizde...