1.bölüm (yeni çocuk mu?)

7.1K 163 90
                                    

Gözlerimi kapattım ve acıyla yutkundum bu sefer ayakta kalacak gücüm yoktu yanağıma o sert tokat tekrar indiğinde yere düştüm eğilip saçımdan tuttu ayağa kaldırdı

"Bir daha sakın ama sakın kafa tutmaya çalışma"dedi gözülerimi kapalı tuttum açmadım açarsam göz yaşlarım dökülecekti cevap vermeyimişime çok sinirlendi ve saçımı eline dolayıp daha sert çekti

"Duydun mu beni!"diye bağırdı gözlerimi yavaşça açtım ve ona baktım

"Tamam baba"dedim yüzüme son tokatını attı sonra beni yere fırlattı zorlukla ayağa kalktım ve hızlıca odama girdim kapıyı kilitleyip yere çöktüm bacaklarımı kendime çektim ağladım çünkü ağlamak dışında elimden başka bir şey gelmiyordu içerden bağırma sesleri ve kırılma sesleri gelmeye devam ediyordu gözlerimi kapadım ve derin bir nefes aldım zar zorda olsa ayağa kalktım çantamı hazırlayıp yatağıma yattım uyuyamıyacağımı bilerek gözlerimi kapattım saatler ilerledi ama benim uykum hala yoktu bu uykusuzluk beni mahvediyordu telefonuma gelen bildirim ile gözlerimi açtım telefonumu aldım mesajın kimden geldiğine baktım yüzüm biraz olsun güldü

"Nasılsın?" diye yazmıştı bulut o benim en yakın sanal arkadaşlarımdan biriydi zaten çok arkadaşımda yoktu gerçekten yaşadıklarımı bilen ikinci kişiydi gülümsedim ama oda çok kısa sürdü

"İyiyim sen nasılsın?" diye yazdım hemen cevap yazdı

"İyiyim" yazdı ardından bir mesaj daha geldi "günün nasıldı?" yazıyordu nefesimi verdim babam ve olanları düşünmemeye çalıştım

"İyiydi seninki?" Yazdım bir kaç dakika geçtikten sonra cevap yazdı

"Benim ki iyiydi'de sen kendinikinin iyi olduğuna emin misin?" Yazdı işte onun en iyi özelliği buydu mesaj yazarken bile benim nasıl olduğumu anlaya biliyordu ben bunları düşünürken telefonum çaldı arayan bulut du telefonu açtım ve kulağıma götürdüm

"Tekrar soruyorum senin iyi olduğuna emin miyiz"dedi yutkundum zorlukla gülümseyerek

"Emin değilim sedayım"dedim karşı taraftan ses gelmedi berbat bir espiriydi şu an kafamı duvara vurmak istiyordum

"Biliyorum komik değildi"dedim bir kaç saniye sesinliğini korudu

"Konuyu dağıtmaya çalıştığına göre baban denen herif yine bir şey yaptı"dedi gözlerim doldu ama ağlamamak için kendimi tuttum

"Evet"dedim ve dayanamayıp gözümden bir damla yaş dökülmesine izin verdim

"Bu sefer ne yaptı o şerefsiz"dedi düşündüm babam bana ne yapmıştı? Bu sefer niçin kavga etmiştik? Kafamı o kadar sert vurmuştu ki hatırlayamıyorum her şey bulanıktı gözüm kollarıma kaydı bir sürü jilet izi vardı bazıları yeni bazırları ise eskiydi geçmek üzereydi

"Dövdü"diyebildim zar zor gözümdeki yaşları daha fazla tuttamadım akmalarına izin verdim çenem tittriyordu

"Şşş sakin ol seda her şey geçicek sana söz veriyorum"dedi sonra bulut'un nefes alma sesini duydum "bu adamın yanında neden kalıyorsun kalma neden'ini de söylemedin"dedi elimi yumruk yaptım konuşmaktan en nefret ettiğim konu buydu göz yaşlarımı sildim

"Yorgunum yarın konuşalım mı?"dedim bulut ilk başta cevap vermedi

"Tamam bu konudan konuşmayı sevmiyorsun kaç bakalım daha nereye kadar kaçıcaksın iyi geceler"dedi

"Kaça bildiğim kadar kaçıcam iyi geceler"diyip telefonu kapattım bir süre telefonun kapanan siyah ekranından kendime baktım telefonu yastığımın altına koydum ve gözlerimi kapadım uyumaya çalıştım yatakta dört döne döne sabah'ı etmeye başardım kalktığımda saat yedi'ydi yataktan kalktım ve dolabimin başına dikildim üstüme kahverengi ve siyah kalın çizgileri olan boğazlı kazak altına açık mavi kot pantolon giyidim banyo'ya girip yüzüme baktım morarmış bir yanak ve patlak bir dudak daha kötülerinide görmüştüm bu en hafif iz bırakma şekliydi Yüzümdeki ve vücudum daki bütün yaralara fondöten sürdüm saçımı tarayıp açık bıraktım banyo'dan çıktım mutfağa kahvaltı hazırlamaya girdiğim'de yine mutfak masasında sızmış babamı gördüm hiç bir şeye dokunmadan sadece ilaçlarımı aldım ve sesizce ilk mutfaktan çıktım sonra kapıda hızla siyah botlarımı giyip evden çıktım kulaklıklarımı takıp okulun yolunu tuttum yarım saat sonra okula vardım bahçeye girdiğim an da etrafıma baktım onun olmadığını görünce içime bir ferahlık geldi tabi bu kısa sürdü ensemde bir nefes hissettim

ORKİDE  [TAMAMLANDI]Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin