1.Bölüm

1.2K 49 21
                                    

" takip ediliyorum "

" ne takibi kardeşim, bak senin bu paranoyaklık meselesi git gide daha da kötüleşiyor haberin olsun "

" Sinan manyak mısın kardeşim takip ediliyorum diyorum "

" nerden biliyorsun takip edildiğini "

" sağ arka çaprazım da bankta oturan biri var, gözün de gözlük ve başın da da öylesine atılmış bir şapka var, giydiği gri tulumu ve yanlarında çıkan saçları ile bir kız olduğu çok belli, ayrıca sürekli telefona bakıyor ya da bakıyormuş gibi yapıyor, boynunu devamlı olarak sağ sol yapıyor ve bu sırada etrafi taradığı çok belli, ha birde kendini çok zeki zannediyor ama eli sürekli kulağında ve dudakları hafiften kıpırdıyor bu da onun biriyle konuştuğu konusunda ki tezimi sağlamlaştırıyor, sağ arka çaprazım da olması bana karşı olan görüş bakışı açısından harika bir yer, her kimse profesyonel olduğu belli ama beni daha tanımamış demek ki "

" ağzım açık dinliyorum resmen, sen bunları nasıl farkettin diye sormayacağım tabi ki de ama yine de tam emin olmadan harekete geçme derim kardeşim "

" ben eminim Sinan, şimdi kapatmam lazım haber ederim sana da "

Sinan'ın konuşmasına müsaade etmeden telefonu kapattım, hareketlerim gayet rahattı çünkü yapacağım en ufak tedirginlik içeren bir harekette işkillenebilirdi. Telefonu cebime koyup sahil yolu boyunca yürümeye devam ettim. Kayalıkların yanına geldiğimdeyse çaktırmadan arkama dönüp etrafta göz gezdirmeye başladım. Tahmin ettiğim gibi oturduğu bankta değildi, iyi de nerdeydi bu?

Telefonu cebimden çıkarıp video kısmına bastım ve elimi yana indirerek çaktırmadan her yeri çekmeye başladım. İyice çektiğime emin olduktan sonra videoyu kapayıp arkamı döndüm ve açıp izlemeye başladım. Videoyu olabilecek en dikkatli şekilde izlemeye çalışıyordum ki...

İşte, buldum seni, arka tarafımda ki ağaca yaslanmış telefonuyla oynuyordu, bir dakika bir dakika! Farketmişti kamerayı, bu yüzden telefonu cebine koyup gayet sakin bir tavırla uzaklaşmıştı. Galiba takip sırası bendeydi artık, neyse ki benim için pek de zor olmayacaktı

Telefonumu kapatarak cebime attım ve kendi kendime " buraya kadarmış küçük ajan " diyerek gittiği yöne doğru hızlı adımlarla yürümeye başladım. Gittiği yer tek yönlü bir yer olduğu için nereye gittiğini kestirebiliyodum, bu yüzden yürümeyi bırakıp koşmaya başladım. Yolun ayrım yaptığı kısma gelince ise durmak zorunda kaldım, gözlerimi kapatıp etrafi dinlemeye başladım. Ayak sesleri orman yoluna giden kısımdan geliyordu

Bu sefer hızlı koşma gücümü kullanarak koşmaya başladım

İşte oradaydı, hızlı adımlarla yürüyordu ve hâlâ telefonuna bakıyordu. En iyisi kendimi farkettirmenin zamanı gelmişti, bir iki adım daha atarak arkasından bağırdım

" Hey! Dur bir dakika "

Sesimi duyar duymaz olduğu yerde kaskatı kesildi. Kafasını hafiften çevirerek bana bakmayı denese de bu fikrinden vazgeçip telefonunu cebine attı ve elini kulağına götürerek var gücüyle koşmaya başladı

" Dur, kaçma "

Madem beni takip ediyor, o halde kim olduğumu da biliyordur öyle değil mi? Bence güçlerimi kullanma da hiç bir mahsul yoktur da...

Arkasından koşana kadar ormana girmişti bile, aklınca izini kaybettirmeye çalışıyordu. Neyse ki bu numaraları yiyecek insan değildim

Onun girdiği yolun alt tarafından girerek ağaçların arasından ilerlemeye başladım. Bir yandan ilerliyor, bir yandan da dinlemeye çalışıyordum. Uzunca bir ilerlemeden sonra bir ağaca yaslanmış etrafına bakarken buldum onu, izini kaybettirdiğini sanıyordu. Galiba ona sürpriz yapmanın vakti gelmişti

Sessizce arkasına doğru yaklaşıp aramıza bir 10 adımlık mesafe koyduktan sonra konuşmaya başladım

" Benden nereye kadar kaçabileceğini sanıyorsun ki "

Derin derin soluduğu sırtının inip kalkmasından belliydi

" kimsin sen ve beni niye takip ediyorsun "

Yanına yaklaşmaya çalıştığım sırada kaçmaya çalışsa da ondan önce davranıp kollarını yakaladım ve kaçmaması için arkasında birleştirdim

" sakın kaçmaya çalışma yoksa olacaklardan ben sorumlu olmam "

" bırak beni "

Sesi boğuk çıkmıştı

" Önce bana kim olduğunu göstereceksin "

Bir kaç çırpınmasıyla gözündeki gözlüğü yere düşmüştü, şimdi kim olduğunu öğrenme vaktiydi

" Buraya kadarmış küçük ajan "

Tam kendime çevirecektim ki ani bir hareketle kollarını sıyırıp arka tarafıma geçti, bu kadar hızlı hareket etmesi kafamı karıştırırken dizime yediğim tekme bacağımın karıncalaşmasına bu da tek dizimin üstüne çökmeme neden olmuştu, enseme yediğim darbe ile yere düşerken gözlerimin hafiften kapandığını hissettim

Son anda gördüğüm kişi ise beynimin karıncalanmasına sebep olmuştu. Elleriyle cebimde bişeyler ararken zar zor hareket ettirdiğim elimle kolunu tuttum ve nihayet dudaklarımdan dökülmüştü adı...

" A-Asya "

~:~

Herkese merhaba,

İlk olarak bu benim wattpadde ki ilk kurgum bu yüzden çok heyecanlıyım. Öncelikle bana bu konuda her daim yardım eden ve hikayemin büyük bir kısmını gerek kapak olsun diğer şeyler olsun her zaman yardım eden canım yarenedittse çok ama çok teşekkür ederim, sen olmasaydın çoktan pes etmiştim. İyi ki varsın iyilik meleğim...

İnşallah beğenirsiniz, iyi okumalar...

Instagram : wattycagtu

Gölgemdeki Ajan Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin