Hava çoktan kararmıştı ama ikili hala parkta takılıyordu.
"Hyunjin yeşili versene."
Jisung duvarlara grafiti yapıyor Hyunjin ise onun yanı başına oturmuş duvarlara çiçekler çiziyor, arkada da Queen'den 'Cool Cat' çalıyor Jisungun telefonundan.Gelebildikleri her an gelirlerdi bu parka. Okullarının oldukça uzağında, terk edilmiş bir park.
Burayı boş gördükleri an sahiplenmişlerdi ikisi.
Jisung içeri yabancı girmesin diye parkın girişine polis banları çekmişti.
Parkın diğer yarısı ağaçlık alana açılıyordu.
Gelip gideni olmayan bu parkı benimsemişdi Hyunjin ve Jisung.Çardaklardan birisinin üstünü eski kumaşlarla kapatmış içerisini sarı pirinç ışıklarla süslemişlerdi.
Jisungun boyaları burada duruyordu genellikle.
Duvarlar, kaydıraklar, yerler ikilinin çizimleri doluydu.'District 9' diyordu Jisung buraya.
Evde olmaktansa burada Hyunjin ile vakit geçirmeyi seviyordu. İkisinin evleri gibi olan bu yerde derslerini çalışır, akşama kadar oturup gitar çalıp şarkı söylerlerdi.
Havaların soğuk olduğu günler Hyunjin evine davet ederdi arkadaşını.
Bayan Hwang da kendi oğlu gibi severdi Jisung'u.
Her geldiğinde ceketine yıldızlar dikerdi. Jisung da bayan Hwang'ı bir o kadar sever ve değer verirdi.
Her anneler günü elinde çiçek buketiyle kapıda dikilirdi.
Jisungun dünyası bu iki yerden ibareti.~
"Yine mi albüm anne? Lütfen biraz daha yaratıcı ol." diyerek ayaklandı Hyunjin mutfağa su almaya.
Hava yağmurlu, Hyunjin, Bayan Hwang, Jisung salonda oturmuş Hyunjin'in küçüklük fotoğraflarına bakıyorlardı. “Hep çok tatlı bir çocuktu, değil mi Jisung?” Jisung gülümseyerek yanıt verdi.
Bayan Hwang bir fotoğrafa takılı kaldı. Fotoğrafı inceledikçe gözleri doldu.
"İyi misiniz?” Jisung'un sorusuyla kendine gelebildi.
“Hep tek başınaydı. İnsanlarla konuşup anlaşabilirdi ama kimseyi yakınına almazdı. Benim bir gün gidebileceğimi aklına getiremezdi. Hala farkında değil bunun." Jisung'un ellerini tuttu. “Teşekkür ederim. Onu yalnız bırakmadığın için. Çok teşekkür ederim Jisung.”
Karşısındaki kadının dolan gözlerine bakarak konuştu Jisung
“Ben teşekkür ederim.
Bana kattıklarınızı anlatamam.
İçiniz rahat olsun.” fotoğrafa baktı.“Onu ömrüm boyunca yanımda tutacağım.”
🐙🦭
ŞİMDİ OKUDUĞUN
reason is money • skz
Jugendliteraturhepimizin sorunları vardı ve bu sorunlar parayla çözülecek şeyler değillerdi. Written by 🐙 Edited by 🦭