Twisted Game (SHQIP)

73

I tërhoqa flokët Rhys-it, i dëshpëruar për më shumë. Më shumë nga prekja e tij, shija e tij, aroma e tij. Doja të mbushja çdo pëllëmbë të shpirtit tim me këtë njeri.

Ai më tërhoqi buzën e poshtme midis dhëmbëve dhe e tërhoqi. U gulçova, aq i eksituar sa mund të ndjeja lagështirën që më rridhte kofshët.

"Hesht," tha ai. "Ose dikush do të dëgjojë." Ai e përfshiu pëllëmbën e tij deri në pjesën e brendshme të kofshës sime dhe lëshoi ​​një rënkim të ulët kur zbuloi se sa i lagur isha. "Ti po më vret mua, princeshë."

Ai fërkoi gishtin e tij të madh mbi clikun tim përmes brekëve të mia të ngopura, dhe unë e kundërshtova një rënkim teksa u futa në dorën e tij. Ai më rrëshqiti brekët anash dhe-

Një shtrat kërciti pas derës ngjitur me timen.

Rhys dhe unë ngrimë në unison, frymëmarrja jonë e ashpër.

Ne ishim aq të mbështjellë me atë që po bënim, saqë kishim harruar gjithçka për njerëzit që flinin vetëm disa metra larg.

Dëgjuam një kërcitje tjetër, e ndjekur nga zhurma e dikujt që ngrihej nga shtrati. Henrik, nëse drejtimi i zërit ishte ndonjë tregues.

Rhys e shau nën zë dhe e tërhoqi dorën. Ishte gjëja e zgjuar për të bërë, por prapë doja të qaja për humbjen e kontaktit.

Ai hapi derën e dhomës sime pas meje dhe butësisht më futi brenda. "Nesër natën. Gazebo, - tha ai me zë të ulët. "Ne do të shkojmë së bashku."

Kishte një belveder pas një ferme të braktisur, rreth pesëmbëdhjetë minuta në këmbë nga bujtina jonë. Ne kishim kaluar pranë tij gjatë rrugës për në qytet.

"Dhe princeshë ... mos u mërzit të veshësh asnjë të brendshme."

Pushimi mes këmbëve të mia u intensifikua.

Rhys e mbylli derën time sapo u hap Henriku. Zërat e tyre u filtruan nëpër dru, ndërsa unë u ngjita në majë të këmbëve në shtratin tim dhe u ngjita, me kokën që më rrotullohej nga ngjarjet e orës së kaluar.

A do t'ia vlente kënaqësia dhimbjen përfundimtare?

Më duhej vetëm të dëgjoja rrahjet e furishme të zemrës sime për të ditur përgjigjen.