Μετά από λίγη ώρα σταματήσαμε στην διαδρομή για να φάμε. Η ταμπέλα αναγράφει τάκος με κεφάλαια και με κόκκινα φώτα που αναβοσβήνουν. Παρα είναι υπερπαραγωγή για μια καντίνα με τάκος στην μέση του πουθενά. Είμαι χαμένη στο πουθενά και εγώ σκέφτομαι την κόκκινη ταμπέλα της καντίνας. Έχω σοβαρό πρόβλημα απόσπασης προσοχής μου φαίνεται.
«Αλλισον τι θες να φας.»
Και το χέρι του πιάνει τον ώμο μου όμως αποτραβιέμαι απότομα. «Πρέπει με συζητήσουμε σοβάρα Όλιβερ στο τι μπορείς να κανείς και τι όχι. Και προφανώς δεν μπορείς να με αγγίζεις!»
Του λέω κάπως θυμωμένα αλλά εκείνος χαμογελάει.
Έλεος αυτό το χαμόγελο του!«Ναι ξέρω θέλεις τουλάχιστον εβδομήντα εκατοστά απόσταση ασφάλειας. Είπαμε τώρα θα τα πάμε όλα με τον δικό σου ρυθμό αλλά θέλω να με κατατοπίσεις ποιος θα είναι αυτος ο ρυθμός.»
Λέει κάπως υπεροπτικά. Μα το θεό είναι τόσο αλαζονικός ώρες ώρες που νομίζει ότι τα ξερει όλα.
Ναι πραγματικά ήθελα να τον κατατοπίσω στο τι μπορεί να κάνει και αν μπορεί να με ακουμπάει να με πλησιάζει η οτιδήποτε άλλο αλλά γιατί θέλει να το λέει πρώτος. Είναι πολύ σπαστικός!«Ωραία εφόσον ξερεις δεν θέλω να κανείς βλακείες!»
«Μάλιστα κυρία μου!»
Ενώ απλώνει το χέρι του για να το πιάσω αλλά εγώ απλά το σπρώχνω προς τα κάτω και προχωράω προς την καντίνα.Έλεος είναι αρκετά σπαστικός!
Όλα εδώ στην Ισπανία είναι σπαστικά ακόμα και η κόκκινη περιγραφή της καντίνας.
Προχωράω μέχρι το παραθυράκι για να παραγγείλω αλλά μόλις τους ρωτάω « μπορώ να δω κάποιο κατάλογο;» Εκείνοι και οι δυο κύριοι μέσης ηλικίας απλά σηκώνουν του ωμους τους κουνοντας αρνητικά το κεφάλι τους.Ωχ θεε μου τι τραβάω! Μάλλον δεν ξέρουνε αγγλικά.
Γυρίζω το κεφάλι μου προς τα πίσω για να δω τον αλαζονικό δηκιγορο να χασκογελάει.«Κύριε αλαζόνα έλα εδώ να βοηθήσεις και μην με κοροϊδεύεις γιατί εξαιτίας σου έχω κολλήσει στην Ισπανία.»
Έρχεται αργά και σταθερά χαμογελοντας όλο ικανοποίηση περνάει από μπροστά σπάζοντας την απόσταση ασφαλείας που προείπαμε περνάει ακριβώς από μπορστα δεν απέχει από κοντά μου παραπνω από είκοσι εκατοστά. Κάνω τρία βήματα πίσω και ξανά τοποθετώ την απόσταση ασφαλείας.
Γυρίζει το κεφάλι του προς εμένα σαν να μην συμβαίνει τίποτα σαν να μην πέρασε από μπροστά μου χωρίς την απόσταση ασφαλείας που του ζήτησα.
YOU ARE READING
ΤΟ ΦΩΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ
RomanceΑυτό το βιβλίο είναι η συνέχεια του πρώτου μου βιβλίου με τίτλο: ΤΟ ΣΚΟΑΤΔΙ ΜΕΣΑ ΜΑΣ