Έχασα τον έλεγχο!
Έχασα τον έλεγχο!
Έχασα τον έλεγχο!
Δεν μπορώ να αναπνεύσω πνίγομαι, πνίγομαι στα ίδια μου τα ψέματα. Εγώ είμαι αυτός που είπα στον εαυτό μου ότι μπορώ, ότι μπορώ να αντέξω τα πάντα αρκεί να την έχω μέσα στην ζωή μου. Αλλά είμαι εγώ το ίδιο άτομο που την κατέστρεψε δεν μπόρεσα να περάσω ένα εικοσιτετράωρο μαζί της εκτός νοσοκομείου χωρίς να την πληγώνω. Εγώ ήμουν αυτός που θα την προστάτευε εγώ ήμουν αυτός που θα την έσωζε πάντα από όλα τα κακά του κόσμου. Ακόμα και από τον Σπένσερ που ποτέ δεν έχει κάνει κάτι τέτοιο στην Άλλισον εγώ το κατάφερα σε ένα εικοσιτετράωρο.
Γιατί της το έκανα αυτό, γιατί;
Γιατί δεν μπόρεσα να αντέξω την φωνή της να προφέρει έτσι το όνομα του με λαχτάρα. Δεν τον θυμάται, αλλά ακόμα και έτσι τον θέλει, το βλέπω, την άκουγα κάθε βράδυ στο νοσοκομείο να προφέρει το όνομα του, να τον αναζητά όπως ακριβώς έκανε την πρώτη φορά που έμεινε στο σπίτι μου, εκλιπαρούσε στον ύπνο της τον Σπενσερ!
Αλλά σήμερα για μια στιγμή με έκανε να το πιστέψω, με έκανε να μην θέλω να τα παρατήσω, με έκανε να πιστεύω ότι θα μπορέσω να την κάνω να με ερωτευτεί.
Θυμήθηκε μια στιγμή μαζί μου και εγώ άρπαξα την ευκαιρία αλλά αν θυμηθεί τον Σπένσερ ή ακόμα χειρότερα αν θυμηθεί τον Στιβ τι θα κάνω;
Πως θα μπορέσω να την σώσω από όλο αυτό, πως θα μπορέσω να μας σώσω χωρίς να την πληγώσω;
«Όλιβερ ορτιζ!»
Όχι εμφανίστηκε πάλι δεν μπορώ άλλο.
«Γεια σου ξάδερφε!»
Απλά μια χαιρετούρα και ξανά κατεβάζω το κεφάλι μου περιμένοντας έξω στις καρέκλες στα επείγοντα, που βάζουν σε γύψο τα δυο δάχτυλα της Αλλισον με το κάταγμα που της προκάλεσα. Που εγώ της προκάλεσα!
«Τι μόνο για σου ξάδερφε! Αλλά δεν πειράζει σε έχω συνηθίσει, για πες μου τώρα τι έπαθε το εμπόρευμα μας και την έφερες στα επείγοντα.»
Εμπόρευμα! μόλις αποκάλεσε την γυναίκα μου εμπόρευμα!
«Μαξιμιλιαν ορτιζ, άμα σε ξανά ακούσω να αποκαλείς την γυναίκα της ζωής μου εμπόρευμα σε σκότωσα.»
Έχω σηκωθεί ήδη απότομα και έχω περάσει και τα δυο μου χέρια στο λαιμό του κολλώντας τον στον τοίχο. Δεν μπορώ να διανοηθώ ότι είπα ναι σε μια τέτοια τρέλα, δεν υπάρχει περίπτωση να το κάνω.
Τον κοιτάζω κατάματα ενώ με πονάει το σαγόνι μου από το πολύ σιφιξιμο όμως τα χέρια μου δεν υποχωρούν από το λαιμό του μέχρι η επιδερμίδα του να απόκτηση μια κόκκινο-ροζ απόχρωση και εκείνος να τρέμει ολόκληρος.
BINABASA MO ANG
ΤΟ ΦΩΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ
RomanceΑυτό το βιβλίο είναι η συνέχεια του πρώτου μου βιβλίου με τίτλο: ΤΟ ΣΚΟΑΤΔΙ ΜΕΣΑ ΜΑΣ
