ΤΟ ΦΩΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ

Σημείο 8 απότομη προσγείωση χρόνος πρώτος 2/2

Έχω άγχος! Έχουν περάσει τρεις μήνες μεσα στην πειθαρχία για αυτήν την αξιολόγηση.

Δεν μπορώ να καταλάβω πως προσπαθούν να καταφέρουν κάτι ενώ δεν ξέρουν τίποτα. Αλλά θυμάμαι τα λόγια της αντελάιν από μια από τις
Συζητήσεις μας που είχαμε εν ώρα επισκεπτηρίου.
«Είσαι δικηγόρος έχεις εκπαιδευτεί για να είσαι απαθής και να λες εύκολα ψέματα.»

Μόνο ψέματα, μόνο αυτό με σώζει από εδώ μέσα!

Παίρνω καθαρές ανάσες όσο παρατηρώ το δωμάτιο στο οποίο διάμενα τους τελευταίους έξι μήνες·
Δεν θέλω να ξαναγυρίσω εδώ αυτό είναι το μόνο σίγουρο θα κάνω ότι περνάει από το χέρι μου για να τα καταφέρω. Αν δεν ερχόταν η Αντελάιν θα έμενα εδώ θα προσπαθούσα να κάνω στον εαυτό μου ξανά και ξανά κακό. Αν δεν ήταν εκείνη!

Αν δεν μου έλεγε ότι η Αλλισον δεν ήθελε να με κατηγορήσει δεν θα προσπαθούσα να βγω από εδώ. όμως όσο εκείνη ελπίζει, όσο η Αλλισον δεν θέλει να μου κάνει κακό εγώ θα προσπαθήσω να αλλάξω εγώ θέλω να μπορώ να την ξανά αντικρίσω μια μέρα.

Μόλις βγω από εδώ θα προσπαθήσω να τα κάνω όλα όπως πριν εγώ θα τα φτιάξω όλα εγώ θα κολλήσω ξανά τα διαλυμένα κομμάτια! 

Ανοίγουν την πόρτα και εγώ απλά ακολουθώ την γιατρό. Προσπάθησε τόσο σκληρά να με κάνει καλά! Δεν ξέρω γιατί προσπαθούσε τόσο πολύ να με πείσει ότι εγώ αξίζω. Δεν ξερει τίποτα για εμένα! Δεν ξέρει ούτε τα μισά από αυτά που έχω κάνει. Αν μάθαινε ότι ο λόγος που ήθελα να πεθάνω ήταν επειδή είχα τύψεις γιατί απήγαγα την κολλητή μου και την έκανα να πιστεύει ότι εγώ είμαι ο άντρας της· άραγε θα προσπαθούσε ακόμα να με κάνει να θέλω να ζήσω;

«Μην σκέφτεσαι αρνητικά Όλιβερ! Θα τα πας τέλεια σήμερα!»
Μου μιλάει στον ενικό σαν να είναι φίλη μου αν και εγώ δεν θα ήθελα ούτε καν να της μιλάω. Το μόνο που με έκανε να θέλω να το κάνω αυτό είναι το γεγονός ότι η Άλλισον δεν ήθελε να καταθέσει εναντίον μου. Εκείνη ακόμα και τώρα έφερε αντίρρηση στον Σπένσερ για εμένα. Η καρδιά μου χτυπάει δυνατά και εγώ θέλω όσο τίποτα άλλο να τα διορθώσω όλα!

Σταματάμε έξω από μια πόρτα δεν ξέρω ποιος ή τι έχει εκεί μέσα όμως θα περάσω και θα βγω αλώβητος από όλο αυτό.

Η γιατρός ανοίγει την πόρτα και εγώ συναντάω χρωμα, τα μάτια μου δεν μπορούν να προσαρμοστούν στην έκθεση όλων αυτών των χρωμάτων. Με πιέζει, κλείνω τα μάτια μου και απλά τα ανοίγω σιγά σιγά για να συνηθίσω το πράσινο σε συνδυασμό με λευκό και καφέ. Ένα γραφείο σε καφέ χρωμα δυο καναπέδες σε πράσινο χρωμα και λευκό χαλί. Είναι τα μοναδικά που προσέχω τα μάτια μου τριγυρνάνε πολύ γρήγορα για να μπορώ να αντιληφθώ παραπάνω πράγματα.